بررسی فیلم Peter Rabbit 2

[ad_1]

اولین فیلم Peter Rabbit «پیتر خرگوشه» در حالی به پایان رسید که یکی از بازیگران اصلی داستان را به یک کتاب داستان مصور تبدیل کرد؛ در Peter Rabbit 2: The Runaway «پیتر خرگوشه ۲: فراری» نویسنده با تبدیل داستان این خرگوش به نسخه اغراق‌آمیز و عجیبی از آن قصد دارد مخاطبان بزرگتری را جذب کند.

این دنباله از کاهش انتظارات توسط کسانی که نسخه قبلی را تماشا کرده‌اند سود می‌برد؛ حداقل این بار بعضی از شوخی‌ها بامزه هستند و همچنین شاهد حضور دیوید اویلوو یک ناشر خوش‌صحبت است که فکر می‌کند اگر خرگوش‌ها تی-شرت و کفش کتانی بپوشند و یا به فضا سفر کنند، کتاب فروش بهتری خواهد داشت.

Peter Rabbit 2: The Runaway با عروسی بی (رز بیرن) و مک‌گرگور (دامنل گلیسون) شروع می‌شود؛ به نظر می‌رسد مک‌گرگور با موجودات جنگلی به توافق رسیده است، که اجازه‌ی خوردن تمام محصولات باغش به جز گوجه‌فرنگی‌های او را دارند. مک‌گرگور همچنان به پیتر (جیمز کوردن) مشکوک است و هنگامی که ناشر با بازی اویلو می‌خواهد مجموعه‌ای از کتاب‌ها بر اساس شخصیت‌های بی -با حضور پیتر به عنوان شخصیت منفی داستان- را بسازد، پیتر تصمیم می‌گیرد که اگر قرار باشد با او مانند یک شرور رفتار شود، او هم مانند یک شرور عمل خواهد کرد.

او به شهر فرار کرده و با خرگوش مسن‌تر بارناباس (لنی جیمز) یکی از دوستان قدیمی پدرش ملاقات می‌کند. این استاد جدید راه و روش ورود به خانه‌ی مردم به عنوان حیوان خانگی و خالی کردن آشپزخانه‌ی آن‌ها را به پیتر یاد می‌دهد و او و دوستانش را برای یک سرقت بزرگ از یک مزرعه‌ استخدام می‌کند.

فیلمنامه نوشته کارگردان ویل گلوک و پاتریک بورلی با برخی از کلیشه‌های فیلم‌های سرقتی شوخی می‌کند و برخی از بهترین لحظات خنده‌دار فیلم را با سکانس‌های جذابش به وجود می‌آورد، مثل تبدیل چندین سطل زباله به بازی موش و چکش، گیر افتادن یک گوزن در چتر نجات و …

اما بین این لحظات بامزه‌ی کوتاه، فیلم بیشتر بین شوخی‌های کلامی مخصوص پدر و مادرها و شوخی‌های فیزیکی اغراق‌آمیز برای بینندگان جوان‌تر نوسان دارد. به نظر می‌رسد این دنباله هم برای این ساخته شده تا شبیه سری فیلم‌های Paddington «پدینگتون» باشد، اما هوشمندی یا بامزگی آن‌ها را ندارد.

فیلم‌های Peter Rabbit خیلی خوب شخصیت‌های انیمیشنی را با دنیای انسان‌ها ادغام می‌کنند، در حالی که جزئیات ظاهری هر خرگوش کاملا دقیق و زیباست. اما با توجه به این‌که پیتر بخش زیادی از داستان را در اختیار دارد، حیوانات نقش مکمل شخصیت‌پردازی خوبی ندارند، حتی با وجود این‌که مارگو رابی (فلاپسی) و الیزابت دبیکی (ماپسی) صداپیشگی آن‌ها را بر عهده دارند.

قطعا ً فرنچایزهای بدتری در دنیای سرگرمی کودکان وجود دارند، اما Peter Rabbit 2: The Runaway یکی از بی‌مزه‌ترین آن‌هاست که شاید مخاطبان کودک هم از آن لذت نبرند.

نمره: ۴

نقل شده از گیمفا

[ad_2]

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دسته‌ها