[ad_1]
بانی‌فیلم – مسعود داودی:
دیدن هموطنان شریف، عزیز و غیرتمند شهرهای استان خوزستان که به دلیل بحران بی‌آبی دچار مشکلات شده‌اند، قلب هر ایرانی را به درد می‌آورد.
خوزستان و خوزستانی‌ها در تاریخ این مملکت، بارها و بارها فداکاری‌شان، عزتمندی‌شان و ایستادگی‌شان را به همگان ثابت کرده‌اند؛ خرمشهر، آبادان، بستان، سوسنگرد، اهواز و ده‌ها شهر و روستای این تکه از وطن‌مان گواه پایمردی و از خود گذشتگی‌های فراوان زن و مرد آن دیار است. حالا اما خوزستان آب ندارد و چه مصیبتی از این بالاتر برای هموطنان جنوبی‌مان و چه شرمساری‌ای بزرگ‌تر از این وضع برای مسئولان؟
چه فرد یا افرادی سبب‌ساز این گرفتاری و این اهمال هستند نمی‌دانم اما برعهده فرد فرد ایرانیان در هر گوشه از خاک این مملکت زجرکشیده است که به «داد» هموطنان خوزستانی برسند… چرا که در این وانفسا و در این روزهای تلخ، خوزستان آب ندارد، خوزستان آب ندارد…
خواندن این شعر از استاد گرانمایه دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، زبان حال این روزهای هموطنان عزیز خوزستانی‌ست.
آب، نان، آواز
▪️کمترین تحریری از یک آرزو این است
آدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی
در قناری‌ها نگه کن، در قفس، تا نیک دریابی
کزچه در آن تنگناشان باز شادی‌های شیرین است.
کمترین تصویری از یک زندگانی:
آب،
نان،
آواز،
ور فزون‌تر خواهی از آن،
گاهگه،
پرواز
ور فزون‌تر خواهی از آن شادیِ آغاز
(ور فزون‌تر، باز هم خواهی…بگویم، باز؟)
آنچنان بر ما به نان و آب،
اینجا تنگ‌سالی شد
که کسی در فکرِ آوازی نخواهد بود
وقتی آوازی نباشد،
شوقِ پروازی نخواهد بود.
(Visited 51 times, 12 visits today)
