مراسم اسکار ۲۰۲۰: نگاهی به شگفتی ها و آنهایی که آمدند و آنهایی که جا ماندند

اسکار هرگز خسته کننده نبوده است، اما امسال آکادمی اسکار با انتخاب‌هایش برای مراسم اسکار ۲۰۲۰ نشان داده است که می‌تواند چقدر لجباز باشد. پس از انتشار فهرست نامزدهای نود و دومین دوره اسکار جای خالی برخی از فیلم‌های تحسین شده در این فهرست تعجب‌آور بود. نه نام جنیفر لوپز برای بازی در فیلم «شیادان» در فهرست نامزدها وجود داشت و نه نام آوکوافینا برای «وداع». نه لوپیتا نیونگو بری «ما» و نه آدام سندلر برای «الماس‌های تراش نخورده».

در واقع باید گفت بیشتر بازیگران رنگین پوست خارجی از حضور در این فهرست بازماندند. با این حال این عمل آنقدر شدید نبود که بخواهد هشتگ اسکار خیلی سفید را دوباره مطرح کند زیرا سینتیا اریوو اولین نامزدی خود را برای بازی در «هریت» کسب کرد.

در هر حال با معرفی نامزدهای اسکار که شب پیش صورت گرفت، فیلم جوکر با کسب ۱۱ نامزدی پیشتاز این رقابت شد و ۱۹۱۷ و روزی روزگاری در هالیوود و  ایرلندی با ۱۰ نامزدی در مکان بعدی جای گرفتند.

به گزارش آریامووی به نقل از مهر، بزرگ‌ترین شگفتی‌های فهرست نامزدهای مراسم اسکار ۲۰۲۰ را می‌توان چنین برشمرد:

انتخاب نشدن جینفر لوپز (Jennifer Lopez) برای شیادان (Hustlers)؛ بازی لوپز در این فیلم با تحسین زیادی همراه شد و او در این درام که ساخته اسکافاریا است موفق شد تا نامزدی گلدن گلوب و انجمن بازیگران سینمایی را به دست آورد. این فیلم بیش از ۱۰۰ میلیون دلار هم در باکس آفیس فروش کرد و این از دیگر نقاط قوت آن بود.

انتخاب نشدن آوکوافینا (Awkwafina) برای وداع (The Farewell)؛ این بازیگر که موفق به کسب جایزه گلدن گلوب برای این نقش‌آفرینی شد باید یکی از نامزدهای بخش بهترین بازیگر زن می‌بود. وی با این فیلم ابتدا در جشنواره ساندنس دیده شد و از ماه آگوست فیلم در سینماها به نمایش درآمد. این فیلم در بخش فیلمنامه و بهترین بازیگر زن نقش مکمل برای ژائو شوزن نیز شانسی در اسکار نیافت.

حضور نیافتن لوپیتا نیونگو (Lupita Nyong’o) برای ما (US) در فهرست؛ اسکار اصولاً با فیلم‌های ژانر ترسناک رابطه خوبی ندارد؛ هر چند «برو بیرون» جورن پیل ۴ نامزدی اسکار را در سال ۲۰۱۸ کسب کرد. با این حال بازی نیونگو در «ما» با تحسین زیاد منتقدان روبه رو شده است. او پیشتر برای «۱۲ سال بردگی» جایزه اسکار را کسب کرده و برای «ما» نامزد انجمن بازیگران سینما شده است.

گرتا گرویگ (Greta Gerwig) برای کارگردانی زنان کوچک (Little Women)؛ معرفی نشدن گرتا گرویک در میان نامزدهای بهترین کارگردانی یکی از نقاط عجیب اسکار امسال بود. وی توانست با نقدهای مثبت بسیار ۶ نامزدی کسب کند که نامزدی در بخش بهترین فیلم، بهترین بازیگر زن برای سرشا رونان، بهترین فیلمنامه اقتباسی برای گرویگ، از جمله آنها بود اما گرویگ در میان کارگردان‌های امیددار کسب اسکار جایی نیافت. اگر او در این بخش نامزد می‌شد اولین زنی بود که دوبار نامزدی کارگردانی اسکار را کسب می‌کرد زیرا وی قبلاً یک بار برای «لیدی برد» این نامزدی را به دست آورده بود. در هر حال بخش کارگردانی اسکار امسال کاملاً مردانه بود و شامل حال مارتین اسکورسیزی، سم مندس، کوئنتین تارانتینو، بونگ جون هو و تاد فیلیپس شد.

نادیده گرفتن تارون اجرتون (Taron Egerton) برای راکت من (Rocketman)؛ اجرتون امسال در رقابتی سخت موفق ظاهر شد و برای ایفای نقش التون جان در فیلم «راکت من» موفق شد تا لئوناردو دی کاپریو را در جوایز گلدن گلوب عقب بزند. به نظر می‌رسد منصفانه نباشد که رامی ملک برای لب زدن در نقش فردی مرکوری در فیلم «بوهمین راپسودی» اسکار سال پیش را ببرد اما اجرتون که واقعاً ترانه‌های التون جان را خواند، حتی نامزد هم نشود.

انتخاب نشدن کریستین بیل (Christian Bale) برای فورد در برابر فراری (Ford v Ferrari)؛ دیروز روز خوبی برای این فیلم بود که به عنوان اولین فیلم درباره مسابقات رانندگی توانست در میان نامزدهای اسکار در بخش بهترین فیلم جای بگیرد. اما کریستین بیل که در نقش کن میلس ظاهر شده در میان نامزدهای بهترین بازیگری جایی نیافت. بیل قبلاً ۴ بار نامزدی اسکار را کسب کرده که از جمله آنها سال پیش برای «معاون» بود.

دیده نشدن آدام سندلر (Adam Sandler) برای الماس‌های تراش نخورده (Uncut Gems)؛ بازی سندلر در این نقش غیرکمدی با تحسین زیاد روبه رو شده اما او نیز جایی در میان نامزدها کسب نکرد.

انتخاب نشدن جورج مک‌کی (George MacKay) برای «۱۹۱۷»؛ این فیلم با کسب ۱۰ نامزدی از فیلم‌های مورد علاقه آکادمی است اما جای تعجب اینکه مک‌کی که نقش مهمی در ایفای صحنه طولانی این فیلم حماسی از جنگ جهانی اول داشت در میان نامزدها جایی نیافت. اگر این فیلم بهترین فیلم اسکار شود، اولین بار در یک دهه است که فیلم برنده اسکار هیچ جایی در میان بهترین نامزدهای بازیگری نداشته است. آخرین بار چنین چیزی درباره «زاغه‌نشین میلیونر» اتفاق افتاد.

نادیده گرفتن ادی مورفی (Eddie Murphy) برای دولمایت نام من است (Dolemite Is My Name)؛ نبودن مورفی در میان نامزدها نیز جای تعجب داشت چون بازی مورفی با تحسین منتقدان روبه رو شده و در ضمن اسکار علاقه زیادی به ایفای نقش شخصیت‌های واقعی دارد. مورفی قبلاً برای «دخترهای رویایی» نامزدی اسکار را کسب کرده‌بود.

جا ماندن جیمی فاکس (Jamie Foxx) برای فقط رحمت (Just Mercy)؛ «فقط رحمت» فیلمی بود که اصلاً دیده نشد. کمپانی برادران وارنر تصور می‌کرد یک فیلم کاملاً اسکاری ساخته و با این فیلم که درباره وکیلی جوان با بازی مایکل بی جوردن است که سعی دارد یک متهم بیگناه محکوم به مرگ با بازی جیمی فاکس را نجات دهد، به خوبی در اسکار دیده می‌شود. اما این کمپانی فیلم را هنوز اکران گسترده نکرده و نتیجه اینکه بازی فاکس دیده نشد.

نادیده گرفتن بیانسه (Beyonce) برای روح (Spirit)؛ خواننده مشهور با خواندن ترانه «شیر شاه» نتوانست در بخش بهترین ترانه اورجینال جای بگیرد. اما بازنده بزرگ، اسکار است که به این ترتیب قادر نخواهد بود از او دعوت کند تا در مراسم اسکار این ترانه را اجرا کند.

نادیده گرفتن یخ زده ۲ (Frozen 2) ؛ این فیلم که پرفروش‌ترین انیمیشن کل تاریخ سینما شده نتوانست در میان نامزدهای بهترین انیمیشن بلند جایی بیابد.

شگفتی انتخاب آنتونیو باندراس (Antonio Banderas) برای درد و افتخار (Pain and Glory)؛ از وقتی باندراس جایزه بهترین بازیگر مرد را در جشنواره فیلم کن برای بازی در این درام برد، موفقیت زیادی کسب نکرد ولی حالا نامزدی اسکار را برای نخستین بار به دست آورده است.

شگفتی جاناتان پرایس (Jonathan Pryce) برای دو پاپ (The Two Popes)؛ پس از از دست دادن نامزدی انجمن بازیگران سینما، حضور در میان نامزدهای اسکار جای تعجب دارد. او در نقش پاپ فرانسیس در این درام نت‌فلیکس ظاهر شده است. آنتونی هاپکینز هم که در نقش پاپ بندیکت جانشین وی ظاهر شده نامزدی بخش بازیگر مکمل را کسب کرده است.

شگفتی انتخاب فلورانس پیو (Florence Pugh) برای زنان کوچک (Little Women)؛ پس از اینکه این بازیگر از نامزدی گلدن گلوب و انجمن بازیگران سینما جای ماند حالا در میان نامزدهای اسکار حضور دارد.