نقد و بررسی انیمیشن The Croods: A New Age – یک دنباله عصر حجری جذاب و راضی‌کننده

انیمیشن The Croods «غارنشینان» که در سال ۲۰۱۳ اکران شد، جواهر گمنامی در بین محصولات انیمیشنی دریم‌ورکس است که تاریخچه تولید بسیار پیچیده و غیرمحتملی دارد. ساخت این فیلم در اواسط دهه ۲۰۰۰ به عنوان یکی از آثار استودیوی آردمن آغاز شد و دریم‌ورکس تهیه‌کنندگی آن را برعهده داشت و فیلمنامه را کمدین مشهور جان کلیس (John Cleese) نوشته بود. وقتی شراکت بین آردمن/دریم‌ورکس پیش از موعد از هم پاشید، دریم‌ورکس این ایده را نگه داشت و سال‌ها بعد، آردمن فیلم غارنشینی خودش یعنی Early Man را ساخت. تولید این نسخه جدید بدون حضور کلیس به کرک دی‌ماکو (Kirk DiMacco) نویسنده و کارگردان مستعد و کریس ساندرز (Chris Sanders)، یکی از اعضای قدیمی دیزنی سپرده شد که مهارت زیادی در داستان‌سرایی و طراحی شخصیت‌های انیمیشنی داشت. این دو فیلمساز با همکاری یکدیگر، The Croods را به یک فیلم جذاب ماقبل تاریخی پر از موجودات دیوانه‌وار تبدیل کردند، با حضور خانواده‌ای بامزه (به رهبری نیکلاس کیج (Nicolas Cage) و با حضور اما استون (Emma Stone)) که زندگی آن‌ها با ورود فرد دیگری (رایان رینولدز (Ryan Reynolds)) که از آن‌ها پیشرفته‌تر است دگرگون می‌شود. یک سریال تلویزیونی براساس آن فیلم ساخته شد و دنباله آن در دست ساخت قرار داشت که تولیدش در سال ۲۰۱۶ کنسل شد. اما یک سال بعد، این دنباله بدون حضور ساندرز یا دی‌ماکو برگشت، اما برخی از عناصر داستانی فیلم قبلی را در خود داشت. برخلاف تمام احتمالات (و در میان یک بیماری همه‌گیر جهانی)، The Croods: A New Age «غارنشینان: عصر جدید» حالا اکران شده و به طرز غیرقابل باوری فوق‌العاده است. در نقد و بررسی انیمیشن The Croods: A New Age با آریامووی همراه باشید …

بعد از یک فلش‌بک غم‌انگیز که گذشته شخصیت گای با صداپیشگی رینولدز را نشان می‌دهد، The Croods: A New Age تقریبا از همان جایی شروع می‌شود که اولین فیلم به پایان رسید – خانواده ماقبل تاریخی محبوب همه (که شامل مادر کاترین کینر (Catherine Keener)، مادربزرگ کلوریس لیچمن (Cloris Leachman) و پسر کوچک‌تر کلارک دوک (Clark Duke) است) در حال دفاع از خودشان در برابر موجودات عجیب‌وغریب و تلاش برای زنده ماندن در میان فاجعه‌های مختلف هستند. اما دختر خانواده ایپ (استون) و گای (رینولدز) می‌خواهند زندگی خودشان را دور از خانواده سخت‌گیرشان آغاز کنند. همه چیز زمانی تغییر می‌کند که آن‌ها وارد دره‌ای می‌شوند که در آن از تکنیک‌های پیشرفته کشاورزی برای پرورش سبزیجات و حیوانات اهلی استفاده شده و یک خانه درختی بزرگ و پیچیده در آن قرار دارد.

این آرمان‌شهر سرسبز و باشکوه خانه بترمن‌ها یعنی فیل (پیتر دینکلیج (Peter Dinklage))، هوپ (لزلی من (Leslie Mann)) و دان (کلی ماری ترن (Kelly Marie Tran)) است. آن‌طور که به نظر می‌رسد، این انسان‌های مدرن خانواده گای را می‌شناخته‌اند و با آغوش باز از او استقبال می‌کنند، در حالی که از بقیه خانواده غارنشین دوری می‌کنند. تنشی وجود دارد که به دلیل کارهایی که گای باید انجام دهد و کارهایی که می‌خواهد انجام دهد به وجود می‌آید. و تصمیم او در نهایت روی بقیه کرودها و بترمن‌ها هم تاثیر می‌گذارد.

بخش زیادی از نیمه ابتدایی Croods 2 صرف یک کمدی بامزه شده، جایی که خانواده غارنشین تمدن و آرامش را درک نمی‌کنند یا آن را کاملا تخریب می‌کنند، تمدن و آرامشی که بترمن‌ها برای به دست آوردن آن سختی‌های زیادی کشیده‌اند. در حالی که در ابتدا به نظر می‌رسد دان رقیب عشقی ایپ است، فیلمسازان (به کارگردانی جوئل کرافورد (Joel Crawford)) او را به دوست و همراه بامزه ایپ تبدیل می‌کنند.

نکته جالب این است که Croods 2 از دیدگاه احساسی گراگ (کیج) نسبت به اتفاقات داستان روایت می‌شود. کیج، که در چند سال گذشته، صداپیشگی انیمیشن‌هایی مثل Teen Titans Go to the Movies «تایتان‌های نوجوان به سینما می‌روند» و Spider-Man: Into the Spider-Verse «مرد عنکبوتی: به درون دنیای عنکبوتی» را برعهده داشته، در اینجا هم ثابت می‌کند در صداپیشگی مهارت زیادی دارد. او به شخصیت‌ها جذابیت و عمق بیشتری از آنچه انتظارش را دارید می‌دهد و صداپیشگی گراگ فقط از دست او برمی‌آید. پس اینکه بخش زیادی از فیلم از دیدگاه او روایت شود حرکت جسورانه‌ای است که در بخش سوم فیلم نتیجه می‌دهد، که اصلا برای بیننده قابل پیش‌بینی نیست.

اما اینکه کیج مرکز عاطفی این فیلم است یکی از شگفتی‌های زیادی است که حین تماشای Croods 2 تجربه خواهید کرد. با این حال، این یک فیلم کاملا شاداب، پر از جلوه‌های بصری رنگارنگ و خط داستانی جذابی است که گاهی اوقات هسته مرکزی خودش را فدای چندین شوخی بامزه و خیلی خنده‌دار می‌کند، در حالی که تمرکز از روی داستان اصلی برداشته نشده است. تمام صداپیشگان جدید متعهد و عالی عمل می‌کنند و طراحی انیمیشنی شخصیت‌ها فوق‌العاده است.

شاید حین تماشای The Croods: A New Age این سوال برای شما پیش بیاید که چرا یک استودیو تصمیم می‌گیرد بعد از این همه سال برای یک فیلم انیمیشنی که عده زیادی آن را به یاد نمی‌آورند یک دنباله بسازد، اما پس از تماشای آن از خودتان می‌پرسید چرا آن‌ها دنباله این فیلم را زودتر از این نساخته‌اند.