گاهی اوقات فیلم هایی ساخته می شوند که کاملا با بقیه فیلم ها متفاوت بوده و مخاطبان را به وجد می آورند. این بار این فیلم Anna and the Apocalypse «آنا و آخرالزمان» است. یک فیلم موزیکال جذاب به کارگردانی جان مک فیل (John McPhail) که کمی به فیلم موزیکال دبیرستان «High School Musical» شبیه است و داستان کریسمسی را روایت می کند که مورد حمله ی زامبی های آخرالزمانی قرار می گیرد.
الا هانت (Ella Hunt) نقش Anna را بازی می کند – یک هنرنمایی عالی که نویدبخش آینده ی روشنی برای این بازیگر جوان است. Anna در آستانه ی فارغ التحصیلی از دبیرستان به شدت مشتاق است شهر کوچکش را ترک کرده و دنیا را ببیند. در حالی که Anna قهرمان اصلی فیلم است، اما «آنا و آخرالزمان» پر از بازیگران جوان بااستعداد است که هر کدام در نقش خود می درخشند. مالکوم کامینگ (Malcolm Cumming) نقش John بهترین دوست Anna را بازی می کند، عضو بامزه ی گروه که از یک عشق یکطرفه رنج می برد. با این وجود Anna به Nick (با بازی بن ویگینز (Ben Wiggins)) پسربد گروه علاقمند است. همچنین عضوی از گروه که می خواهد فیلمساز شود (با بازی کریستوفر لیوو (Christopher Leveaux))، دوست دخترش در تئاتر مدرسه (با بازی مارلی سیو (Marli Siu))، و مدیر مدرسه ی تشنه قدرت به نام Savage (با بازی پل کی (Paul Kaye)) که همه ی آن ها را اذیت می کند.
آن ها جوان های پرشور و هیجانی هستند که احساسات خود را با ترانه خواندن در کافه تریا و رقصیدن در راهروهای مدرسه ابراز می کنند، و هرکاری می کنند به فیلم انرژی می بخشند. رادی هارت (Roddy Hart) و تامی رایلی (Tommy Reilly) ترانه سرایان فیلم کار فوق العاده ای انجام داده اند، و با شنیدن هر ترانه به این فکر می افتید که هر چه زودتر موسیقی متن فیلم را دانلود کنید و مدام به آن گوش دهید. ترانه های گروهی جذاب، تک خوانی های احساسی، و ترانه های راک در فیلم وجود دارند، و موسیقی کاملا با اکشن فیلم موزون و هماهنگ است. همچنین ترانه های کریسمسی در فیلم وجود دارند، شامل نسخه ای عجیب از ترانه ی Santa Baby که احتمالا مورد توجه همه مخاطبان فیلم قرار خواهد گرفت. این فیلم آنقدر ترانه های مختلف دارد که نمی شود یکی از آن ها را به عنوان بهترین انتخاب کرد – موسیقی در این فیلم فقط برای طنز نیست، بلکه واقعا ترانه سرایی فوق العاده ای برای آن انجام شده است.
اما «آنا و آخرالزمان» فقط یک موزیکال نیست، یک فیلم زامبی محور است و این ویژگی کاملا به خوبی فیلم های ژانر ترسناک در این فیلم جا گرفته است. در بخش اول فیلم ترانه ها نقش اصلی را دارند، اما وقتی لشکر زامبی ها حمله می کنند، «آنا و آخرالزمان» به یک فیلم زامبی محور تبدیل می شود، و کاملا خلاف انتظارات عمل می کند و از فیلم های کلاسیک این ژانر الهام می گیرد. فیلم شان مردگان «Shaun of the Dead» قطعا تاثیر زیادی در این فیلم داشته است، مخصوصا یک ترانه ابتدایی در فیلم که در آن Anna در خیابان های ویران شده توسط زامبی ها در حال آواز خواندن و رقصیدن است و اصلا توجهی به کشت و کشتار اطراف خودش ندارد. این اشاره ی جالبی به آن فیلم است، اما یک کپی ناشیانه نیست.
مک فیل در این فیلم اشاره ی مهم تری به «Shaun of the Dead» دارد – بین این همه شوخی و ترانه در فیلم، «آنا و آخرالزمان» شخصیت هایی خلق می کند که شما واقعا به آن ها اهمیت می دهید. وقتی در بخش سوم فیلم کشت و کشتار وحشیانه به راه می افتد، شما حتی با شخصیت هایی که باید از آن ها متنفر باشید همذات پنداری می کنید. مرگ تاثیر کاملا احساسی و اصیلی دارد، مخصوصا در چند سکانس که کاملا دردناک هستند. نکته ی عجیب و غیرلازم فیلم مدیر مدرسه است، و در حالی که پل کی نقش آفرینی خیلی خوبی دارد، درنهایت شخصیت Savage یک شخصیت غیرضروری به نظر می آید. او مثل یک موتور برای داستان است، اما اگر وجود نداشت فیلم ظریف تر به نظر می آمد.
اگر «آنا و آخرالزمان» ایرادی داشته باشد این است که بیش از حد لازم تلاش می کند. بخش موزیکال عالی است، بخش زامبی محور خیلی خوب عمل می کند، اما نکته ی دیگر این است که این فیلم قرار است یک فیلم با تم کریسمسی هم باشد. این بخش در بین اکشن فیلم گم می شود و درنهایت لباس های کریسمسی شخصیت ها، سلاح های آبنباتی به شکل عصا و زنگوله های کریسمسی فقط به بخشی از دکور فیلم تبدیل می شوند. بنابراین اگر به دنبال روحیه ی کریسمسی در این فیلم هستید آن را پیدا نخواهید کرد. «موزیکال زامبی محور کریسمسی» بودن کار سختی است و این فیلم هم نمی تواند در آن تعادل لازم را ایجاد کند. «آنا و آخرالزمان» سبک های مختلفی دارد – سبک زامبی، سبک کریسمسی، سبک موزیکال – و در حالی که فیلم در نمایش بخش های مختلف به خوبی عمل می کند، اما نمی تواند آن ها را به شکل یک کلیت یکپارچه نشان دهد.
این ویژگی های ضعیف تر با توجه به بخش های دیگر فیلم که عالی هستند مخاطب را ناامید می کند، اما باز هم در کل «آنا و آخرالزمان» فیلم سرگرم کننده ای است. این فیلم یکی از بهترین فیلم ها در زمینه ی رضایت جمعی است، چون بازیگران عالی و سبک متفاوت و منحصر بفردی دارد. «آنا و آخرالزمان» فیلمی خیلی خوب، صاحب سبک، و با ویژگی های خشونت آمیزی است که هم برای آزاردادن و هم برای خنداندن مخاطب به کار می روند. شما با شنیدن ترانه ها با آن ها همخوانی می کنید یا پاهایتان را به زمین می زنید، و وقتی فیلم تمام می شود دوباره دوست دارید آن را تماشا کنید تا بتوانید ترانه ها را با شخصیت ها همخوانی کنید.
