نویسنده فیلم‌هایی مثل Taxi Driver و Raging Bull اعتقاد دارد که سینماروها دلیلِ کساد شدن کیفیت هنری فیلم‌های امروز هستند.
پاول شریدر بیش از چهار دهه در کار فیلمسازی حضور دارد و اگر او در این مدت متوجه‌ی یک چیز شده باشد که در جریان سال‌های اخیر نسبت به گذشته بیشتر از همه تغییر کرده است، آن خود سینماروها هستند. شریدر که به تازگی فیلم «اولین اصلاح‌شده» (First Reformed) را نوشته و کارگردانی کرده است، در جریانِ برنامه‌ی کنفرانس فیلمنامه‌نویسانِ بفتا به این نکته اشاره کرده است که کیفیت پایین فیلم‌های هالیوودی حال حاضر ارتباط مستقیمی با تغییراتی که در ذائقه‌ی سینماروها ایجاد شده دارد. شریدر می‌گوید:
یک سری از مردم هستند که درباره‌ی سینمای دهه‌ی ۷۰ آمریکا به عنوان روزهای اوجِ سینما صحبت می‌کنند. اگرچه این باور تا حدودی درست است، ولی نه به خاطر اینکه آن زمان فیلمسازانِ بااستعداد بیشتری وجود داشتند. راستش احتمالا فیلمسازانِ بااستعداد حالا بیشتر از دهه‌ی ۷۰ است. مسئله این است که دهه‌ی ۷۰ مخاطبان بهتری داشت. وقتی مردم سینما را جدی بگیرند، ساختن فیلم‌های جدی هم خیلی آسان‌تر می‌شود. ولی وقتی آن را جدی نمی‌گیرد، کار خیلی خیلی سخت می‌شود. ما الان مخاطبانی را داریم که سینما را چندان جدی نمی‌گیرند، پس ساختن فیلم جدی برای آنها سخت شده است. قضیه این نیست که ما فیلمسازان داریم شما را ناامید می‌کنیم، بلکه این مخاطبان هستند که دارند ما را ناامید می‌کنند.
شریدر در ادامه با اشاره به فیلم‌هایی مثل «باب و کارول و تد و آلیس» (Bob & Carol & Ted & Alice)، «بازگشت به خانه» (Coming Home) و «یک زن مجرد» (An Unmarried Woman) توضیح می‌دهد که در اوجِ دوران هالیوود جدید با تعادلی بین علاقه‌ی سینماروها به دیدن فیلم‌هایی که موضوعاتِ اجتماعی و سیاسی روز مثل حقوق زنان و اعتیاد و آزادی مدنی و جنگ را بررسی می‌کردند و فیلم‌هایی که برای تامین این نیاز ساخته می‌شدند طرف بودیم. نویسنده «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ادامه می‌دهد:
اگر مخاطبان به فیلم‌های باکیفیت تمایل داشته باشند، باور کنید که آن را به دست می‌آورند. ما برای ساختشان لحظه‌شماری می‌کنیم. در آن زمان، دورانی به مدت ۱۰ تا ۱۲ سال بود که هر هفته با فیلمی روبه‌رو می‌شدیم که در فرم خیالی، به مسائل اجتماعی می‌پرداخت.
با اینکه شریدر مستقیما به فرمانروایی بلاک‌باسترهای ابرقهرمانی/کامیک‌بوکی اشاره نکرده است. ولی کم و بیش از حرف‌هایش مشخص است که دلِ این سینماگر کارکشته از اشباع شدنِ فیلم‌های پرخرجِ اکثرا بی‌مغز که به رقم‌های نجومی دست پیدا می‌کنند و فروش اندکِ فیلم‌های مستقلی در حد و اندازه‌ی همان‌هایی که خود زمانی با همکاری با مارتین اسکورسیزی می‌ساخت گرفته است. و اینکه چرا عدم تقاضا از سوی مردم برای فیلم‌های بیشتری شبیه آنها از طریق خریدن بلیت‌هایشان، پیدا کردن سرمایه‌گذار برای آنها را سخت کرده است.
شریدر در حال حاضر با فیلم «اولین اصلاح‌شده» که با سرمایه‌گذاری کمپانی A24 ساخته شده در فصل جوایز به سر می‌برد؛ فیلمی که از قضا به یکی از مهم‌ترین مسائل روز که خیلی نادیده گرفته می‌شود به روشی تامل‌برانگیز می‌پردازد: مسئله‌ی گرمایش زمین. شریدر برای این فیلم برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلمنامه از مراسم جوایز «گاتهام»، بهترین فیلمنامه اورجینال از هیئت ملی نقد و حلقه‌ی منتقدان فیلم نیویورک شده است. همچنین ایتن هاوک، بازیگر نقش اصلی این فیلم هم جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد جوایز «گاتهام» و حلقه‌ی منتقدان فیلم نیویورک را به چنگ آورده است.
