نگاهی به فیلم In the Tall Grass اقتباسی دیگر از کتاب های استفن کینگ!

[ad_1]

 

خلاصه داستان: وقتی که خواهر و برادرهای بکی و کال ، فریادهای پسری جوانی را که در میادین چمن بلند گمشده است را می شنوند، تلاش میکنند که او را نجات دهند ، اما با یک نیروی شرورانه که به سرعت آنها را از هم جدا می کند ، روبرو شده و گرفتار می شوند. آنها از دنیا فاصله گرفته و قادر به فرار از چنگال محکم او نیستند ، آنها به زودی متوجه می شوند که تنها چیزی که بدتر از گم شدن است پیدا شدن است. این فیلم بر اساس رمان استفان کینگ و جو هیل ساخته شده است…

طرفداران استفن کینگ و جو هیل به شدت منتظر بودند تا اقتباس سینمایی نتفلیکس از داستان IN THE TALL GRASS را ببینند. این رمان وحشتناک که در سال ۲۰۱۲ در مجله Esquire منتشر شد ، یکی از ترسناکترین آثار نوشته شده توسط کینگ و پسرش است. با وجود وینچنزو ناتالی، کارگردان CUBE در پشت دوربین ، این انتظار می رفت که فیلم یکی از جهنمی ترین آثار ترسناک clustrophobic امسال باشد، اما نگاه غالبانه فیلم در شب صد در صد برخی از بینندگان را فراری خواهد داد، و همچنین روایت نامتعادل داستان و برخی از الگو ها که به نظر از دیگر آثار وام گرفته شده است، باعث می شود خیلی ها تحت تاثیر فیلم قرار نگیرند. فیلم به قصه اصلی King و Hill نزدیک می شود ، داستان این فیلم، گروهی شامل شش شخصیت را دنبال می کند که در میان فضایی با چمن های بلند قرار می گیرندو دچار مشکلات فراوانی می شوند.

آنچه به خوبی در IN THE TALL GRASS کار می کند ، طبیعت هزارتوی این میدان است. حتی قبل از شروع به کار بردن عناصر فراطبیعی در فیلم، خود مفهوم گم شدن در چیزی غریب و به نظر طبیعی به عنوان چمن های بلند چیز جالب و درگیرکننده ای است. وینچنزو ناتالی با رجوع به ماهیتِ غیرممکن و نحوه چگونگی خم کردن منطق مانند فاصله ، صدا و زمان در این میدان عجیب، موفق می شود عملی را انجام دهد که باعث نگرانی بیننده در طول فیلم می شود، ولی این کار در پیش برد روایت داستان بسیار ناسازگار است.

همانطور که دو شخصیت بکی و کال برای یافتن یکدیگر در چمن ها تلاش می کنند ، ما با بقیه شخصیت ها آشنا می شویم. تنها شخصیتی که در داستان اصلی ظاهر نشده است Travs ، دوست پسر سابق Becky است که به گسترش طرح این فیلم به طور کامل کمک می کند، اما با پیشرفت فیلم و افزوده شدن عناصر دیگر بیننده دچار یک سردرگمی می شود که منجر به یک پایان ناچیز و نه چندان مناسب هم می شود.

از میان بازیگران ، پاتریک ویلسون شناخته شده ترین بازیگر است و به نظر می رسد او تنها کسی است که به اندازه بقیه مطالب را جدی نمی گیرد، و خیلی راحت تر کار خود را انجام می دهد، اما ویلسون در نقش یکی از به یاد ماندنی ترین شرور های خلق شده استفن کینگ، به عنوان یک آنتاگونیست خشمگین و به شدت کاریکاتوری نقش را اجرا کرده است. ویلسون همچنین چیزهایی را به مراتب بالاتر از نحوه کارگردانی فیلم و فیلمساز می برد. من از اجرای ویلسون کاملاً لذت بردم ، اما بازی او در نگاه کلی تر متفاوت از همه چیز در فیلم است. و همین مشکلی است که در مورد اجرای بقیه نقش ها و ماجرای کلی فیلم وجود دارد. فیلم با چیزی که یادآور داستان CHILDREN OF THE CORN یا فیلم دیگر ناتالی یعنی CUBE است شروع می شود، و سپس به چیزی مانند آثار H.P. Lovecraft با برخی از وحشت های دنیای خودمان است ختم می شود.

وقتی در جایی که فیلم به آنچه به نظر می رسید نتیجه نهایی آن است می رسد، من متوجه شدم هنوز نیم ساعت دیگر از آن باقی مانده است. در این مرحله یک سکانس گروتسک، عجیب و بی تناسب در فیلم وجود دارد که شامل کودک بکی می شود که ممکن است برخی از بیننده ها را در سکوت مطلق فرو ببرد و یک نمایش که یک پایان خوب را رقم زده است ، اما از اینجا تا زمانی که به پایان واقعی فیلم برسید ، احتمالاً احساس کمبود و حتی سردرگمی خواهید کرد.

فیلم IN THE TALL GRASS سعی می کند یک سناریوی جذاب و ترسناک را در یک محدوده مشخص با تصاویر زیبا و خوفناک به بیننده ارائه کند، ولی داستان با قوانین خودش ماجرا را خنثی می کند و به آن پایانی که انتظارش را داشت ختم نمی شود. البته در طول این اثر چند صحنه خوب و ترسناک نصیبتان می شود که جالب اجرا شده اند. مطمئناً فیلم IN THE TALL GRASS باعث می شود که شما از قدم زدن در هر نوع پوشش گیاهی که نمی توانید راه خود را برای خروج از آن مشاهده کنید ، فراری و محتاط باشید ، اما فیلم نتوانسته از چنین فرضیه ای قدرتمند به درستی استفاده کند. این فیلمی است که به اندازه کافی جاه طلبانه نیست و در نهایت باعث می شود کاملاً عمومی و سطحی باشد. اما دیدن یک باره این فیلم را به شما پیشنهاد می کنم.

منبع اریامووی

[ad_2]
قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دسته‌ها