نویسنده و خالق سرگذشت ندیمه (The Handmaid’s Tale) ، مارگارت اتوود ، به احتمال لغو توسط دیوان عالی آمریکا واکنش نشان داد.
آتوود در این مورد نوشت :
زنانی که نمی توانند در مورد بچه دار شدن یا نشدن خود تصمیم بگیرند برده هستند، زیرا سیستم مدعی مالکیت بدن و حق استفاده از بدن آنان است.
تنها شرایط مشابه برای مردان خدمت اجباری در ارتش است. در هر دو مورد، زندگی فرد به خطر می افتد، اما دست کم خوراک، پوشاک و مسکن سرباز تامین می شود. حتی مجرمین در زندان از چنین حقوقی برخوردارند. اگر سیستم می‌خواهد زایمان را اجباری کند، چرا نباید هزینه پیش از زایمان، زایمان، پس از تولد و هزینه پرورش فرزند را بپردازد؟
البته اگر فردی تصمیم بگیرد نوزادی به دنیا آورد، آن بحث دیگری است. نوزاد یک هدیه از طرف زندگی است. اما برای اینکه هدیه باشد باید آزادانه اهدا و آزادانه دریافت شود. از طرفی هدیه ممکن است پذیرفته نشود. هدیه‌ای که نمی توان آن را رد کرد هدیه نیست، بلکه نشانه ظلم و استبداد است. می‌گوییم زنان زایمان کنند و مادرانی که تصمیم می‌گیرند مادر باشند زایمان می کنند، و نوزاد را هدیه و موهبت می دانند. اما اگر تصمیم بگیرند که زایمان نکنند، زایش هدیه‌ای نیست که بخشیده شود ؛ اخاذی از آنها بر خلاف میل باطنی آنها است.
هیچکس زنان را به سقط جنین مجبور نمی کند. هیچکس نیز نباید آنها را مجبور به تولد کند. اگر می‌خواهید زایمان را اجباری کنید اما دست کم این اجبار را آنچه که هست نام نهند. برده داری است ، ادعای مالکیت و کنترل بر بدن دیگران، و سود بردن از این مفهوم.
معترضین به لغو این قانون با لباس‌های شبیه به سریال سرگذشت ندیمه مقابل ساختمان دیوان عالی آمریکا در واشینگتن دی.سی. تجمع کردند.
رو علیه وید (Roe versus Wade) حکم تاریخی دیوان عالی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۷۳ درخصوص قانونی‌شدن سقط جنین است که در آن دیوان عالی حکم داد که قانون اساسی ایالات متحده آمریکا از آزادی زن برای انتخاب انجام سقط جنین بدون محدودیت‌های مفرط دولتی حمایت می‌کند.
