نگاه فکاهی فیلم نسبت به جامعه‌ی خسته و لوس در این تولیدی مشترک عربستان و آلمان فیلم را برای مخاطبان خارج از جشنواره نیز جذاب خواهد کرد. المنصور بعد از مدت‌ها به وطنش بازگشته و حتا می‌توان فیلم را نسخه‌ی بزرگ‌سالانه‌ی اولین فیلمش وجدا دانست. کاندیدای بی‌نقص نیز به مانند آن اثر برای اولین بار در جشنواره‌ی ونیز اکران شده و سبک فیلم‌سازی و روایت ساده‌اش ممکن است به ضرر فیلم باشد. ولی کاندیدای بی‌نقص هر آن‌چه از نظر دیداری نقص دارد در نگرشش جبران می‌کند؛ کنار گذاشتن تابوهای موسیقی (به خصوص برای خوانندگان زن) و حضور فعال زنان در جریان سیاسی که به شکل داستانی مثبت‌گرا ارائه شد.
البته ستاره‌ی اصلی فیلم، میلا الزهرانی در نقش مریم، دکتری جوان و بسیار محجبه است که می‌خواهد برای حل مشکلات، بجنگد. کاندیدای بی‌نقص در نمای ابتدایی‌اش، مریم را نشان می‌دهد که مطابق با قوانین جدید کشور می‌تواند رانندگی کند. با وجود این پوشش، مریم یکی از پزشکان اصلی کلینیکی کنار جاده‌ای است. اما در تضاد با زندگی حرفه‌ای‌اش، زندگی شخصی مریم پشت درهای بسته است؛ جایی که او به همراه خواهرانش سلما و سارا با برداشتن حجاب‌شان، صورت‌های مدرن و موهای بلندشان را نشان می‌دهند. مادرشان که در زمان خودش به سبب خوانندگی جار و جنجالی زیادی به پار کرده بود، به تازگی از دنیا رفته و سه دختر همراه پدر موسیقی‌دان‌شان زندگی می‌کنند.
مانند قهرمانان زن شجاع باقی آثار المنصور، میلا الزهرانی تازه‌وارد به مریم شخصیتی می‌بخشد که پیشرفتش در طول فیلم مانند دیدن شکفتن یک گل خوش‌آیند است. کاندیداتوری بی‌باکانه‌ی او برای انتخابات شورای شهری در دنیایی تمامن مردسالار شاید چیزی جز فانتزی سینمایی نباشد، اما راهی جالب برای اجتماعی در حال پیش‌رفت باز می‌کند.
نقطه ضعف اصلی فیلم، جلوه‌ی عادی و فاقد جزئیات است که به همراه فیلم‌برداری و نورپردازی عملن مبتدی، فیلم را بیش‌تر به آثار نمایش داده شده در تلویزیون شبیه می‌کند. تنها موسیقی که نقش بسیار مهمی در روایت دارد، روح و روان مخاطب را جلا می‌دهد و قطعات ساخته شده توسط فولکا برتلمان با آهنگ‌های عاشقانه‌ی سنتی از خوانندگان مختلف و اجرای‌شان، به شکل زیرکانه‌ای ترکیب می‌شوند. (منبع:arttalks)
برگرفته از آریامووی
[ad_2]
