جعفر پناهی تأثیر زیادی در دیدگاه من نسبت به سینما گذاشت

نادر ساعی‌ور کارگردان فیلم سینمایی «نامو» در هفتادمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم برلین گفت: آرزو می‌کنم که فیلم سینمایی «نامو» در سینماهای ایران اکران شود.
، فیلم سینمایی «نامو» (بیگانه) The Alien به کارگردانی نادر ساعی‌ور در نخستین اکران بین‌المللی خود؛ با حضور این فیلمساز ایرانی و به نمایندگی از سینمای ایران، در چندین سانس مختلف از جمله؛ در ساعت ۲۱:۳۰ روز سوم اسفند ماه جاری (۲۲ فوریه ۲۰۲۰) در سالن شماره سه «سینماکس» CinemaxX 1، در ساعت ۱۹:۳۰ روز چهارم اسفند ماه (۲۳ فوریه ۲۰۲۰) در سالن شماره یک سینما «آرسنال» Kino Arsenal 1، در ساعت ۱۹:۳۰ روز هفتم اسفند ماه (۲۶ فوریه ۲۰۲۰) در سالن شماره یک سینما «کولوسئوم» Colosseum 1 و همچنین در ساعت ۱۱:۳۰ قبل از ظهر روز ۱۱ اسفند (یکم مارس ۲۰۲۰) در سینما «دلفی فیلم‌پلاست» Delphi Filmpalast در بخش رقابتی «فُروم» Forum در هفتادمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم برلین در کشور آلمان روی پرده رفت.
بخش «فُروم» جشنواره بین‌المللی فیلم برلیناله Berlinale ویژه آثار سینمایی مستند و تجربی از سراسر جوان با تأکید بر ساخته‌های فیلمسازان جوان و خلاق است و امسال فیلم‌هایی از کشورهای ایران، آرژانتین، فرانسه، آمریکا، کانادا، اسپانیا، آلمان، نیجریه، چین چک، لبنان، روسیه، رومانی، برزیل و … در آن نمایش درآمدند.

همیشه دوست داشتم که آلمان و برلین را ببینم
نادر ساعی‌ور کارگردانی فیلم «نامو» Namo بعد از اکران این اثر سینمایی در هفتادمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین گفت: از همه شما ممنونم که تشریف آوردید فیلم را ببینید؛ همیشه دوست داشتم که آلمان و برلین را ببینم، جدا از حضور فیلم «نامو» در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین؛ شهر زیبا، بافرهنگ و دوست داشتنی شما را هم دیدم و این، لذت نمایش فیلم در اینجا را برای من دوچندان کرد، باز هم از شما ممنونم. وی در مورد زبان مشترک بازیگران فیلم «نامو» گفت: امیدوارم که از فیلم، لذت برده باشید؛ در ایران، زبان‌های مختلفی وجود دارد؛ و تعدادی از مناطق ایران با زبان‌های مختلفی صحبت می‌کنند. در قسمت شمال غربی ایران، حدود ۳۰ میلیون تُرک زندگی می‌کنند و در قسمت غرب ایران هم کُردها زندگی می‌کنند. این فیلم داستان کُردی است که به یک منطقه تُرک‌نشین ایران منتقل شده است؛ ولی آنها فقط با زبان فارسی می‌توانند با همدیگر ارتباط برقرار کنند.
ایده اصلی «نامو» از داستان «چخوف» و «پرویز صیاد»
کارگردان فیلم سینمایی «نامو» در ادامه سخنانش در مورد ایده فیلم سینمایی «نامو» اظهار داشت: ایده اصلی این فیلم از یک داستان «چخوف» بود؛ در آن داستان، سه خواهر هستند که منتظر برادرشان هستند که غریبه‌ای است و فکر می‌کنند که خواستگارشان است. البته در ایران این داستان، قبلا در فیلم «بن بست» توسط «پرویز صیاد» یکی از فیلمسازان بزرگ ما اقتباس شده است. ایده اصلی «نامو» برای من از داستان «چخوف» و «پرویز صیاد» بود؛ که در اینجا خوب شد یادی از این سینماگر ایرانی شد.

تمرکز تصویری روی صداهای خارج از قاب
وی در ادامه سخنانش گفت: من دوست داشتم در «نامو» تمرکز بیشتر، روی آدم‌هایی باشد که محله را تحت نظر قرار داده‌اند و برای همین، بیشتر از صداهای خارج از قاب استفاده کردم. که از نظر تصویری تمرکز روی آنها باشد و از نظر معنایی هم خُب برای خودم تحلیل‌های دیگری داشتم، که در اینجا دوست ندارم به آن اشاره کنم، چون هر کسی تحلیل‌های خودش را دارد و احتمالا این تحلیل‌ها در ذهن آنها خراب شود.

آشنایی با جعفر پناهی
ساعی‌ور در مورد آشنایی با جعفر پناهی کارگردان سرشناس ایران گفت: حدود ۵ سال پیش ارتباطمان با آقای پناهی نزدیک شد. آقای پناهی در ایران به شهرهای مختلف، خیلی سفر می‌کنند و شانس من بود که ۵ سال پیش، یک روز از خواب بیدار شد و به فرودگاه رفت. خودش برای من تعریف کرد که بلیت تبریز (شهر من) را خرید و به آنجا آمد. در یکی از کافه‌های تبریز نشسته بودند که من هم در آنجا بودم، من ایشان را می شناختم و رفتم با ایشان صحبت کردم، دوستی ما شروع شد. وی افزود: بعد از یک مدت، طرح داستانی را برای من تعریف کرد و ما حدود ۶ ماه روی این فیلمنامه کار کردیم و فیلم «سه رُخ» Three Faces که در سال ۲۰۱۸ در هفتاد و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کن بود بر اساس آن فیلمنامه ساخته شد. در آن فیلم من در کنار ایشان بودم و به او کمک کردم، بعداً ارتباط ما نزدیکتر شد و به فیلمنامه «نامو» رسیدیم که با هم آن را بنویسیم و من آن را کارگردانی کنم. به اتفاق همدیگر ۴ ماه روی این فیلمنامه کار کردیم و بعد از اینکه فیلمنامه به پایان رسید شروع به ساخت آن کردم.

آرزو می‌کنم که «نامو» در سینماهای ایران اکران شود
این کارگردان در جواب سوالی یکی از حاضران در سالن در مورد اکران فیلم «نامو» در سینماهای ایران گفت: واقعیت آن است که من تصمیم گیرنده نیستم، ما فیلم را ارائه می‌دهیم، چون تا این لحظه، فیلم را ارائه نداده‌ایم؛ آنها در مورد فیلم نظر می‌دهند و من امیدوارم که فیلم پخش شود و چون تا این لحظه، هیچ اعلامی به ما نشده است، نمی‌توانم به صورت دقیق، جواب شما را بدهم ولی آرزو می‌کنم که مشکلی نباشد و فیلم «نامو» در سینماهای ایران اکران شود.

زمانی سینما درس می‌دادم
وی در ادامه سخنانش گفت: بعضی از صحنه‌های فیلم «نامو» در حقیقت تجربه شخصی من است، خودم یک زمانی آموزگار بودم و سینما درس می‌دادم، برای من مهم بود که آنهایی از من مصاحبه می‌گیرند چه کسانی هستند و در فیلم هم خیلی واضح است که آنها کی هستند. ولی من هم نمی‌دانم که اشخاص ناشناس، دنبال چه کسی می‌گردند؛ چون خیلی با آنها فاصله دارم. همیشه فکر می‌کنم که دنبال چه کسی می‌گردند ولی هیچوقت این را متوجه نشدم که دنبال چه چیزی می‌گردند.

باورپذیری رابطه زن و مرد در «نامو»
کارگردان فیلم سینمایی «نامو» در مورد رابطه زن و شوهر در «نامو» گفت: برای من، طبیعی بودن داستان مهم است که باورپذیر باشد و این رابطه زن و مرد که در فیلم می‌بینید؛ به باور من، حداقل در ایران، طبیعی‌ترین و منطقی‌ترین رابطه‌ای است که یک مرد شهرستانی می‌تواند با خانمش داشته باشد. عصبیتی در این رابطه وجود دارد و وقتی‌ که فشار از بیرون باشد؛ این عصبیت بیشتر می‌شود و در آخر فیلم، درجه تحمل شاید کمتر شده است.

فرار و فاصله گرفتن از وضعیت موجود
وی در مورد پایان فیلم «نامو» گفت: من و آقای پناهی که فیلمنامه‌نویس «نامو» هستیم در مورد پایان این قصه خیلی فکر کردیم و واقعاً هفت، هشت پایان مختلف برای آن در نظر گرفتیم تنهایی پایانی که به نظرمان رسید، فقط فرار و فاصله گرفتن از این وضعیت بود. بخصوص برای کسی که بیشتر از سه ماه زنده نیست؛ فکر می‌کنم انگیزه‌ای بهتر از فاصله گرفتن نباشد. چون فرصتی هم برای عمل‌کردن و واکنش نشان‌دادن دیگر برایش باقی نمانده است.

شخصیت اصلی فیلم «نامو» کُرد انتخاب شد
کارگردان فیلم سینمایی «نامو» در مورد کُردبودن شخصیت اصلی فیلم «نامو» گفت: در ایران دو قوم و دو منطقه وجود دارد که تاریخشان خیلی سیاسی است؛ یکی کُردها و دیگری رشتی‌ها در شمال ایران که حداقل در یکصد سال اخیر، خیلی به سیاست علاقمند بودند. ما به خاطر منطق داستانی مجبود بودیم که شخصیت اصلی فیلم را از یکی این دو منطقه انتخاب کنیم که باورپذیری آن به گذشته سیاسی برای مخاطب وجود داشته باشد. و یکی از دلایل اصلی که شخصیت اصلی فیلم «نامو» کُرد انتخاب شد به خاطر همین بک‌راند تاریخی در ناخودآگاه جمعی ما از کلمه کُرد و از حضور کُردها و در زندگی کُردها در ایران است. که باز هم به این برمی‌گردد که داستانمان باورپذیر باشد.

تشکر ویژه از عباس معروفی و جعفر پناهی
نادر ساعی‌ور در پایان سخنانش در هفتادمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین گفت: در جمع ما یک نفر است که در زندگی من خیلی تأثیر داشته است. وقتی که خیلی جوان بودم و ۱۶، ۱۷ سالم بود و تازه کتاب دستم می‌گرفتم با کتاب‌های عباس معروفی بزرگ شدم و انگیزه زیادی گرفتم؛ که به نظر من یکی از بزرگترین نویسندگان ایران است، که در این سالن حضور دارند. من در اینجا می‌خواهم که از ایشان به صورت ویژه تشکر بکنم. و خیلی تشکر ویژه از نفر دوم دارم که این اواخر، تأثیر زیادی در دیدگاه من نسبت به سینما گذاشت و در حقیقت، باعث شد که من یک پوست‌اندازی بکنم. این آدم، کسی نیست جز جعفر پناهی که من واقعاً همیشه مدیونش هستم.

پخش بین‌الملل فیلم «نامو» نخستین تجربه سینمایی نادر ساعی‌ور برعهده شرکت پخش سینمایی «آرت هود اینتریمنت» ArtHood Entertainment در کشور آلمان است که در آن، بختیار پنجه‌ای، سویل شیرگیر، نادر مهدی‌لو، ناصر هاشمی، هادی افتخارزاده، فیروز عاقلی و تارا آقاجانی به ایفای نقش پرداخته اند. تعدادی دیگر از عوامل فیلم سینمایی «نامو» عبارتند از: کارگردان نادر ساعی‌ور، فیلمنامه‌نویس: جعفر پناهی و نادر ساعی‌ور، مدیرفیلمبرداری: وحید بیوته، تدوین: جعفر پناهی، طراحی صدا: ، صدابردار: عبدالرضا حیدری، صداگذار: حسین قورچیان، طراح صحنه: سامان ایران‌زاده، طراح لباس: رضا آزادگر، بازیگردان: نادر ساعی‌ور، موسیقی: تریفه کریمیان، مدیرتولید: سامان ایران‌زاده، دستیار کارگردان: امیر اطمینان، مدیر روابط عمومی: علی پاکزاد، سرمایه‌گذاران: نوید محمدزاده و پژمان بازغی، تهیه‌کنندگان: مستانه مهاجر و طهورا ابولقاسمی.

هفتادمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین
هفتادمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین با مدیریت «ماریت ریسنبک» Mariette Rissenbeek و مدیریت هنری «کارلو چاتریان» Carlo Chatrian در چندین بخش رقابتی از جمله؛ بخش رقابتی «اصلی»، بخش رقابتی «فُروم»، بخش رقابتی «فیلم کوتاه»، بخش رقابتی «مستند» و چندین بخش غیررقابتی از جمله؛ بخش «پانوراما»، بخش «نمایش ویژه»، بخش «نسل برلین ۲۰۲۰»، بخش «نمایش سینمای کلاسیک» و … در شهر برلین در کشور آلمان برگزار شد.

عکس‌ها: منصور جهانی