رایلی استرنز (Riley Stearns) در جشنواره فیلم جنوب به جنوب غربی (SXSW) سال ۲۰۱۴ با نمایش فیلم درام عمیق خودش به نام Faults با موضوع تغییر عقیده‌ی عضو یک فرقه توجهات زیادی را به خودش جلب کرد. او پس از پنج سال با فیلم The Art of Self-Defense «هنر دفاع شخصی» برگشته، که نسبت به فیلم قبلی او شادتر و البته خیلی عجیبتر است.

این فیلم داستان فرد ساده‌ای به نام کیسی (با بازی جسی آیزنبرگ (Jesse Eisenberg)) را دنبال می‌کند که هیچ کس در دنیا او را جدی نمی‌گیرد. همه در محل کار، فروشگاه، در حال پیاده‌روی و همه‌جا به او زور می‌گویند. او فردی پراسترس است که نحوه‌ی برقراری ارتباط با دیگران را بلد نیست.

به هر دلیلی، خدا کیسی را به عنوان یک انسان خوار و خفیف خلق کرده است. البته تا زمانی که یک شب در حمله‌ای اتفاقی تا سرحد مرگ او را کتک می‌زنند. این تلنگر باعث می‌شود کیسی بالاخره بفهمد زمان آن فرارسیده تا دفاع کردن از خودش را یاد بگیرد. او بالاخره به باشگاه کاراته‌ای می‌رود که مربی‌اش از کیسی می‌خواهد خشم درونی خودش را رها کرده و هیولای درونش را آزاد کند… البته تا حدی که فردی مثل کیسی می‌تواند این کار را بکند.

فیلم The Art of Self-Defense با بازی کردن با لحن فیلم‌هایی مثل Fight Club «باشگاه مشت‌زنی»، Napoleon Dynamite و Eastbound & Down به چیزی عجیب و منحصر به فرد تبدیل می‌شود که جذاب، بامزه و به اندازه‌ی کافی تاریک است تا شما را جذب خودش کند.

جسی آیزنبرگ در این فیلم فوق‌العاده است. در هر لحظه از فیلم مشخص است او از تمام توانش برای نمایش این شخصیت و جالبتر کردن لحن فیلم استفاده می‌کند. کیسی شاید نزدیک‌ترین شخصیت به خود جسی آیزنبرگ باشد که او بازی کرده و تضاد خیلی خوبی با شوخ‌طبعی ناخوشایند فیلم دارد.

او توسط گروهی از بازیگران عالی حمایت می‌شود، که شامل بازی به یادماندنی توسط ایموجن پوتس (Imogen Poots) در نقش آنا می‌شود که دستیاری برای مربی عوضی خودش با بازی الساندرو نیوولا (Alessandro Nivola) است.

آنا احتمالا یکی از نقاط قوت اصلی فیلم باشد، که وقتی بحث خشونت و عوارضش پیش می‌آید چیزهای زیادی در این باره می‌داند. کیسی در شرایطی به دنبال قدرتی می‌گردد که تمام عمرش باعث آسیب رسیدن به او شده که مربی‌اش دقیقا از همان دست آدم‌هایی است که زندگی را برای او به جهنم تبدیل کرده بودند. مربی او نماد قدرتی خودخواه، پرخاشگر و مخرب است و آنا یک شخصیت خاکستری است. او قوی است و شاید همیشه حق با او نباشد، اما بدون شک کد اخلاقی خاصی دارد که تمام مردان اطرافش فاقد آن هستند.

دو فیلم بلند استرنز تاکنون خیلی خوب بوده‌اند و نکته‌ی قابل تحسین این است که Faults و The Art of Self-Defense کاملا دو فیلم متفاوت هستند. این‌ها دو فیلم خیلی خوب هستند که همان روحیه‌ی فیلمسازان مستقل را در خود دارند، اما همچنین اثبات می‌کنند او هدف خودش را می‌داند و آثارش در محدوده‌ی داستانی وسیعی قرار دارند. شخصا خیلی برای فیلم بعدی استرنز هیجان‌زده هستم.

فیلم The Art of Self-Defense مناسب همه نیست، اما کسانی که کمدی‌های تاریک به همراه رگه‌هایی از خشونت شدید را دوست دارند از این فیلم راضی خواهند بود.