یک آزمایش جدید نشان می‌دهد که مصرف روزانه نان سفید بسته‌بندی‌شده می‌تواند خطر مرگ ناشی از سرطان روده بزرگ را بیش از ۳۰ درصد افزایش دهد. پژوهشگران آمریکایی همچنین دریافته‌اند که مصرف مکرر سوسیس، کالباس و گوشت خوک فرآوری‌شده (بیکن) نیز به همین میزان خطر را افزایش می‌دهد. در مقابل، مصرف زیاد سبزیجات نارنجی مانند سیب‌زمینی شیرین و هویج و نوشیدن قهوه به‌عنوان عوامل محافظتی شناخته می‌شود.
طی ۳۰ سال گذشته، نرخ ابتلا به سرطان روده بزرگ در افراد جوان در سطح جهانی تا ۸۰ درصد افزایش یافته است. دانشمندان معتقدند که عوامل متعددی از جمله افزایش آلودگی، چاقی و حتی ذرات نامرئی پلاستیک در آب می‌توانند در این روند نقش داشته باشند. به‌علاوه، شواهدی وجود دارد که رژیم غذایی با خاصیت التهابی بالا ممکن است یکی از دلایل این افزایش باشد.
غذاهایی که خاصیت التهاب‌زایی دارند شامل گوشت‌های فرآوری‌شده، سوسیس و کالباس، نوشیدنی‌های شیرین و کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده مانند نان سفید و ماکارونی هستند. اما بر اساس الگوی تجربی سنجش التهاب‌زایی رژیم غذایی (EDIP)، سبزیجات نارنجی، قهوه و حتی پیتزا به عنوان غذاهای ضدالتهاب شناسایی شده‌اند. پیتزا به دلیل وجود گوجه‌فرنگی پخته که سرشار از لیکوپن، یک آنتی‌اکسیدان قوی است، در این دسته قرار می‌گیرد.
مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ که بیشتر از ۸۰ درصد داوطلبان دیگر غذاهای التهاب‌زا مصرف کرده بودند، ۳۶ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان قرار داشتند. کارشناسانی که این یافته‌ها را در کنفرانس انجمن آمریکایی سرطان‌شناسی بالینی (ASCO) ارائه کردند، خاطرنشان کردند که اگرچه شواهد کافی برای توصیه رسمی رژیم غذایی ضدالتهابی به بیماران مبتلا به سرطان وجود ندارد، این توصیه ممکن است به‌زودی مطرح شود.
در این مطالعه، ۱۶۲۵ بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ که بیماری آن‌ها به غدد لنفاوی مجاور سرایت کرده بود، بررسی شدند. تمام داوطلبان در مورد میزان مصرف غذاهای متعلق به ۱۸ گروه غذایی (۹ گروه التهاب‌زا و ۹ گروه ضدالتهاب) پرسشنامه‌هایی تکمیل کردند. پژوهشگران در یک دوره سه‌ساله پیگیری دریافتند که بیمارانی که رژیم غذایی آن‌ها از نظر خاصیت التهاب‌زایی در ۲۰ درصد بالایی قرار داشت، ۳۶ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان بودند. همچنین، افرادی که از نظر مصرف غذاهای التهاب‌زا در ۲۰ درصد بالایی قرار داشتند، ۸۷ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ (از هر علتی) قرار داشتند.
زمانی که فعالیت بدنی نیز در نظر گرفته شد، افرادی که کمترین غذاهای التهاب‌زا را مصرف می‌کردند و فعالیت بدنی بالایی داشتند، ۶۳ درصد کمتر در معرض خطر مرگ بودند.
