در دعوی ولکان توپال، پسر همسر سابق هلمی توپال اوغلو، برای جلوگیری از اکران فیلم «داستان پرستیژ» (Prestij Meselesi) به کارگردانی ماهسون قرمزی‌گل، تنشی بین برادران توپال اوغلو به وجود آمد.
در حالی که دادگاه در حال تعویق جلسه بود، اوکان توپال اوغلو به شاکی ولکان توپال گفت:
بعدِ ۲۰ سال، فیلم ساخته شد و تو پیدات شد. مردی که استخوان های پدرم را به لرزه آورد. آدم بی شرم …
ماهسون قرمزی‌گل به توپال اوغلو هشدار داد که آرام باشد.
ماهسون قرمزی‌گل در پاسخ به سوالاتی که در مقابل دادگاه مطرح شد، گفت:
متاسفم. ای کاش ما به عنوان یک خانواده هیچ وقت به اینجا نمی آمدیم. من در فیلم هایم با کسی روبرو نمی شوم، به کسی توهین نمی کنم. همه فیلم های من به هر حال داستان های اصلی و واقعی هستند. پس از فوت برادر حلمی، هیچگاه رابطه من با خانواده ام قطع نشد. به ۱۶ فوریه موکول شد، فیلم ما اکران می شود. این چیزی بود که برای ما اهمیت داشت. ما هیچ وقت به یاد حلمی و خودش بی احترامی نمی کنیم، در آثار من چنین چیزی وجود ندارد. در هر خانواده ای چنین مسائلی وجود دارد، یک برادر بزرگتر در این خانواده بود، معلوم شد ۲۰ سال است که با این خانواده قطع رابطه کرده و حالا که ما فیلم ساخته ایم آمده. این فقط داستان هلمی نیست، شما فیلم را تماشا خواهید کرد. فیلم درباره ماهسون ، اوزجان دنیز و هالوک لونت و … هست.
همسر هلمی توپال اوغلو، سمیها توپال اوغلو، در بیانیه خود گفت:
من از قبل محتوای فیلمنامه را می دانستم، آنها درست می گویند، هیچ اشکالی ندارد. هیچ خدشه‌ای وجود ندارد، پس تمام شد.
برادر دیگر، گورکان توپال اوغلو، در بیانیه خود گفت:
فیلم در واقع درباره نحوه ملاقات آنها با پدرم و چگونگی شروع تجربه امیدبخش‌شان است. فیلم مشخصا زندگی شخصی یک فرد نیست و من با استاد ماهسون همکاری می کنم. می گوید «اعتبار پدرم آسیب دید» چگونه می توانم چنین چیزی را بپذیرم؟ مگر می‌شود مادر و برادرم را به چنین چیزی ترغیب کنم؟
