شارلیز ترون از پیر شدن نمی ترسد. این بازیگر ۴۸ ساله در مصاحبه ای که روز جمعه منتشر شد به «Allure» گفت: «مردم فکر می کنند که من لیفت صورت کردم. آنها می گویند، او با صورتش چه کرده؟ من تازه دارم پیر می‌شوم و این معنی را نمی دهد که من جراحی پلاستیک بدی انجام داده ام. این اتفاقیه که دارد می افتد.»
ستاره «فست ایکس» که در اواخر دهه ۹۰ حرفه اش را در هالیوود شروع کرد، فاش کرد که با خوشحالی ظاهر طبیعی خود را با وجود فشار روی اینکه همیشه جوان به نظر برسد, در آغش می گیرد.
او افزود: چهره من در حال تغییر است و من دوست دارم که صورتم در حال تغییر و پیری باشد.
ترون اضافه کرد که او از استاندارد دوگانه متنفر است: «اینکه پا به سن گذاشتن مردان به نوعی مثل شراب‌های مرغوب می ماند اما برای زن‌ها مثل گل‌های بریده به نظر می رسد.»
او ادامه داد: من از این مفهوم متنفرم و می خواهم با آن مبارزه کنم. اما من همچنین فکر می‌کنم زنان می‌خواهند به گونه‌ای پیر شوند که برایشان مناسب باشد. من فکر می‌کنم که باید کمی همدل‌تر باشیم که چگونه همه‌مان سفرمان را طی کنیم.»
بازیگر «بلوند اتمی» همچنین توضیح داد که دیگر برای یک نقش سینمایی دچار دگرگونی فیزیکی چشمگیر نخواهد شد.
مادر دو فرزند گفت: «من هرگز و هرگز دوباره در فیلمی بازی نخواهم کرد و نمی گویم: آره، ۴۰ پوند اضافه می کنم. وقتی ۲۷ ساله بودم، «هیولا» را بازی کردم. مثلاً یک شبه ۳۰ پوند وزن کم کردم. سه وعده غذایی را فراموش کردم و به وزن طبیعی خودم برگشتم.»
اما ترون نتوانست وزنش را به این سرعت از دست بدهد که در ۴۳ سالگی برای ایفای نقش در فیلم «Tully» در سال ۲۰۱۸ دوباره وزنش را افزایش داد.
من با دکترم تماس گرفتم و گفتم: «فکر می‌کنم دارم می‌میرم چون نمی‌توانم این وزن را کم کنم.» و او گفت: «شما بالای ۴۰ سال دارید. آرام باشید. متابولیسم شما آن چیزی نیست که قبلا بود.»
در حالی که ترون به دلیل انجام بدلکاری ها در بلاک باسترهای پر اکشن شناخته می شود، اعتراف کرد که مانند دوران جوانی اش آسیب هایش به زودی خوب نمی شود: «چیزی که واقعاً من را آزار می دهد این است که الان فیلم های اکشن می سازم و اگر به خودم صدمه بزنم، نسبت به دهه ۲۰ سالگیم زمان بیشتری برای بهبودی لازم دارم. بیشتر از صورتم، ای کاش بدن ۲۵ ساله‌ام را داشتم که می‌توانستم آن را به دیوار پرتاب کنم و حتی صدمه هم نبینم. حالا اگر سه روز ورزش نکنم و به باشگاه نرم، نمی‌توانم راه بروم. من حتی نمی توانم روی توالت بنشینم.»
