ریدلی اسکات در طیِ پنج دهه فیلمسازی ژانرهای گوناگونی را تجربه کرده ، این فیلمساز بریتانیایی با وجود اینکه در هشتاد و چهار سالگی هنوز استوار گام بر می دارد ، با کارگردانی در یک ژانر خاص مخالف است.
اسکات در مصاحبه جدیدی با هالیوود ریپورتر ملاقات با تهیه‌کنندگان دیزنی پس از ادغام استودیوی فاکس با این غول سرگرمی را به یاد آورده است. اسکات در این جلسه پیشنهاد توسعه همکاری‌ها را نمی‌پذیرد:
از من خواستند یک فیلم جادوگری بسازم. اما من فیلم جادوگری نمی‌سازم. ایده خوبی نبود.
این کارگردان که با آخرین دوئل (The Last Duel) شکست تجاری سختی را تجربه کرد، و با خاندان گوچی (House of Gucci) مدعی اسکار است، به زودی تولید فیلم توشه (Kitbag) با بازی واکین فینیکس در نقش ناپلئون و ونسا کربی در نقش همسرش را آغاز خواهد کرد. اسکات در سال ۱۹۷۷ فیلم درام مشابهی به نام دوئلیست‌ها (The Duellists) ساخته بود. او می‌گوید:
باید در خدمت صحنه‌های نبرد، اکشن، و سکس مدیریت شده باشد. وگرنه، ملال‌آور خواهد شد. ویژگی جذاب ناپلئون برای من چیست؟ خیلی ساده است: مردی که یکی از قدرتمندترین انسان های تاریخ بود اما در عین حال به یک زن تکیه داشت.
اسکات که تاکستانی موفق دارد و گاهی از نقاشی لذت می‌برد می‌گوید در این سن و سال برنامه‌ای برای بازنشستگی ندارد و هر روز ساعت ۵:۳۰ از خواب بیدار می‌شود و مشتاق ادامه دادن است:
هیچ ربطی به مسائل مالی ندارد، چون به اندازه کافی دارم. به چیز دیگری نیاز ندارم. کشف کرده‌ام که هر شب تنها یک بطری شراب قرمز را می‌توانید بنوشید. اگر دو بطری بنوشید، مریض خواهید شد.
لوک اسکات یکی از فرزندان کارگردان از اولین ازدواجش در مورد پدرش می‌گوید:
مسئله‌ای که باید متوجه باشید این است که آنچه او انجام می‌دهد کار نیست. وقتی فیلم می‌سازد، برایش شکلی از استراحت است. خوراکی است که او را به پیش می‌راند.
به نقل۳۰نما،اسکات در بخش دیگری از مصاحبه گفت وقتی نمایندگانش در سال ۱۹۸۴ به او پیشنهاد کردند یک آگهی تبلیغاتی برای اپل و کامپیوتر مکینتاش بسازد استیو جابز را نمی‌شناخته و تصور می‌کرده است که در مورد گروه بیتلز حرف می‌زنند:
گفتند: نه، نه، نه. اپل مردی است به نام استیو جابز. گفتم: استیو جابز دیگر کیست؟ گفتند: احتمالاً برای خودش کسی خواهد شد.
