حمله‌ی اضطرابی، دوره‌ای از اضطراب است که به طور ناگهانی بروز می‌کند. اگر دچار حمله‌ی اضطرابی شوید، ممکن است علائم احساسی مانند ترس شدید یا نگرانی مفرط و علائم جسمی مثل تنگی نفس و درد قفسه سینه را تجربه کنید.
کمی اضطراب گاهی اوقات برای همه پیش می‌آید و این طبیعی است. اما اگر به طور مکرر دچار حملات اضطرابی می‌شوید، دریافت کمک از یک متخصص سلامت روان و تمرین ذهن‌آگاهی می‌تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد. با فرامدیا همراه باشید.
علائم حمله‌ی اضطرابی
حمله‌ی اضطرابی می‌تواند تجربه‌ای وحشتناک باشد. اضطراب بر کل بدن شما غالب می‌شود و باعث ایجاد مجموعه‌ای از علائم احساسی و جسمی می‌گردد.
در طول حمله‌ی اضطرابی، ممکن است با علائم احساسی زیر مواجه شوید:
-نگرانی بیش از حد
-ترس شدید و غیرقابل کنترل
-احساس فقدان کنترل
-حس نزدیک بودن به خطر یا فاجعه‌ای قریب‌الوقوع
-بی‌قراری یا دست‌پاچه بودن
-مشکل در تفکر
علائم جسمی نیز می‌توانند در کنار حمله‌ی اضطرابی رخ دهند، از جمله:
-تعریق شدید
-تپش قلب
-تنگی نفس
-لرزش یا رعشه
-درد قفسه سینه
-تهوع
حمله‌ی اضطرابی دوره‌هایی شدید اما گذراست که معمولا بین چند دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشند.
چه عواملی باعث حمله اضطرابی می‌شوند؟
تجربه‌ی مقداری اضطراب در رابطه با موقعیت‌ها یا مشکلات خاص در زندگی، طبیعی است. شاید رویداد مهمی در زندگی (مانند عروسی) در پیش داشته باشید یا نگران عملکرد خوب در آزمونی در مدرسه باشید. این احساسات کاملا طبیعی هستند.
با این حال، اگر احساس می‌کنید حملات اضطرابی به طور مداوم زندگی روزمره‌ی شما را مختل می‌کنند، این می‌تواند نشانه‌ی یک اختلال اضطرابی زمینه‌ای باشد.
اختلالات اضطرابی زیر ممکن است باعث حملات اضطرابی مکرر شوند:
اختلال اضطراب فراگیر (GAD): نگرانی یا عصبانیت شدید در مورد فعالیت‌ها یا رویدادهای روزمره، حتی زمانی که هیچ تهدید آشکار یا فوری وجود ندارد.
اختلال پانیک:باعث حملات پانیک ناگهانی و غیرمنتظره‌ای می‌شود که می‌تواند بدون هیچ نشانه‌ای از خطر قریب‌الوقوع، چندین بار در هفته رخ دهد.
فوبیاها:ترس‌های شدید در مورد اشیاء یا تجربیات مختلف (مثلاً ترس از ارتفاع یا عنکبوت) که در صورت مواجهه با آن‌ها می‌توانند باعث حملات اضطرابی شوند.
عوامل خطر و تشخیص حمله‌ی اضطرابی
هر کسی ممکن است دچار اضطراب شود، اما برخی عوامل می‌توانند خطر تجربه‌ی حمله‌ی اضطرابی را افزایش دهند، مانند:
-سابقه‌ی خانوادگی اختلالات اضطرابی
-گذراندن رویدادهای آسیب‌زا
-زندگی با استرس مزمن
-مصرف بیش از حد مواد محرک یا کافئین
-داشتن ویژگی‌های خاص شخصیتی مانند کم‌رویی یا کمال‌گرایی
تشخیص
اگر علائم اضطراب را تجربه می‌کنید یا حملات اضطرابی مکرر دارید، مراجعه به یک پزشک برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی وضعیت خود و دریافت تشخیص مناسب می‌تواند مفید باشد. پزشک شما می‌تواند گزینه‌های درمانی مختلفی را ارائه دهد و روش‌های پیشگیری را برای کاهش موثرتر علائم شما توصیه کند.
ممکن است برای ارزیابی اولیه به پزشک عمومی (PCP) خود مراجعه کنید. با این حال، آن‌ها به احتمال زیاد شما را برای انجام تست‌های اضافی به یک متخصص سلامت روان (مانند روانشناس یا روانپزشک) ارجاع می‌دهند. متخصص سلامت روان یک ارزیابی روانشناختی کامل انجام می‌دهد، درباره‌ی علائم شما سوال می‌پرسد، عوامل احتمالی زمینه‌ساز حملات اضطرابی شما را جویا می‌شود و درباره‌ی سابقه‌ی پزشکی شخصی و خانوادگی شما سوالاتی می‌پرسد.
در حالی که هیچ آزمایش رسمی (مانند آزمایش خون) برای تشخیص حمله‌ی اضطرابی وجود ندارد، پزشک شما از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) استفاده می‌کند تا ببیند آیا شرایط شما مطابق با معیارهای هرگونه اختلال اضطرابی زمینه‌ای است.
درمان حمله‌ی اضطرابی
تشخیص اختلال اضطرابی می‌تواند دلهره‌آور باشد. مهم است بدانید که شما با تشخیص خود تعریف نمی‌شوید. تشخیص شما فقط بخشی جدید از زندگی شماست. با این حال، دریافت درمان مناسب برای شما می‌تواند به کاهش شدت و دفعات حملات اضطرابی و بهبود کیفیت زندگی‌تان کمک کند. پزشک شما احتمالا گزینه‌های درمانی زیر را توصیه می‌کند:
درمان شناختی-رفتاری (CBT):به بازسازی افکار شما با تشویق به یادگیری و توسعه‌ی مهارت‌های حل مسئله و راهبردهای مقابله‌ی مؤثر برای کاهش اضطراب و ترس کمک می‌کند.
درمان پذیرش و تعهد (ACT): از طریق استراتژی‌هایی مانند ذهن‌آگاهی و تکنیک‌های آرامش‌بخش، احساسات ترس شدید را کاهش می‌دهد.
داروهای مسدودکننده‌ی بتا:داروهای فشار خون که همچنین می‌توانند به کاهش علائم حمله‌ی اضطرابی، مانند لرزش و ضربان قلب بالا کمک کنند.
داروهای ضد اضطراب:برای درمان اختلال اضطراب فراگیر به کار می‌روند تا احساس اضطراب را کاهش دهند و از بروز حملات اضطرابی پیشگیری کنند.
در برخی موارد، تیم مراقبت‌های بهداشتی شما همچنین ممکن است برای کاهش علائم اضطراب و افسردگی، داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) را پیشنهاد دهند. این تجویز ممکن است زمانی صورت گیرد که شما همزمان افکار اضطرابی و خلق افسرده را تجربه می‌کنید که برای بسیاری از افراد، تجربه‌ای رایج است.
چگونه از حملات اضطرابی پیشگیری کنیم؟
با وجود اینکه ماهیت حملات اضطرابی ناگهانی و غیرمنتظره است، اما همیشه نمی‌توان از بروز آن‌ها به طور کامل جلوگیری کرد. با این حال، اگر به طور مکرر دچار حملات اضطرابی می‌شوید، استراتژی‌های خاصی می‌توانند احتمال بروز حملات بعدی را کاهش دهند. این راهکارها عبارتند از:
-شناسایی عوامل محرک شایع و اجتناب از آن‌ها در صورت امکان
-تمرین ذهن‌آگاهی و تکنیک‌های آرامش‌بخش
-اولویت دادن به خواب
-فعالیت بدنی منظم
-کاهش مصرف الکل و کافئین
-تغذیه‌ی مناسب و وعده غذایی مناسب روزانه
-به کارگیری روش‌های مدیریت استرس و گذراندن وقت با عزیزان و انجام فعالیت‌های موردعلاقه و لذت‌بخش.
اختلالات مرتبط با حملات اضطرابی
بسیاری از افراد مبتلا به حملات اضطرابی مکرر، شرایط سلامت روان دیگری را نیز تجربه می‌کنند که می‌تواند در کنار اضطراب بروز پیدا کند. اگر دچار اختلال اضطرابی هستید، ممکن است سابقه‌ی موارد زیر را داشته باشید یا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن‌ها قرار بگیرید:
-افسردگی
-اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
-اختلال دوقطبی
-اختلالات شخصیت
-اختلال مصرف مواد مخدر
-اختلالات خوردن
زندگی با حملات اضطرابی
حملات اضطرابی می‌توانند بر جنبه‌های مختلف زندگی روزمره‌ی شما تأثیر بگذارند و زندگی در اضطراب مداوم می‌تواند تجربه‌ای دلهره‌آور و آزاردهنده باشد. افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی بیشتر در معرض مصرف مواد مخدر و الکل، مشکل در اشتغال و تجربه‌ی تعارض در روابطشان قرار دارند. آن‌ها همچنین ممکن است برای ترس از اینکه حمله‌ی اضطرابی را تحریک کنند، از رویدادهای اجتماعی و سایر فعالیت‌های بالقوه لذت‌بخش دوری کنند.
خبر خوب این است که اختلالات اضطرابی قابل درمان هستند. روان‌درمانی و داروهای تجویزی در کاهش علائم و پیشگیری از حملات بعدی بسیار مؤثر هستند. پزشک شما همچنین ممکن است تنظیمات دیگری در شیوه‌ی زندگی را به شما توصیه کند، مانند تمرین ذهن‌آگاهی، خواب کافی، رفتن به طبیعت و گذراندن زمان بیشتر با عزیزان. ممکن است در همان روز اول راه‌حلی قطعی برای حملات اضطرابی خود پیدا نکنید، اما ثابت‌قدم ماندن و یادگیری آنچه برای شما مؤثر است، در درازمدت مفید خواهد بود.
