گفتوگو با نجیپ ممیلی (بازیگر نقش گوردال در «اشرف رویا»): اعترافات خانوادگی و نگاه صمیمی به زندگی

نجیپ ممیلی، بازیگر محبوب سریال «اشرف رویا»، در برنامهای با اجرای احمد ممتاز تایلان، با صداقت و شوخطبعی درباره خانواده، روابط نزدیک، پدرشدن، دوران کودکی و دغدغههای شخصی خود صحبت کرد.
خانواده و رابطه با مادر و خواهران
او در توصیف رابطهاش با خانواده گفت: «بزرگترین دعواهایم با نزدیکترین آدمهای زندگیام است؛ مادرم، خواهران و برادرانم. با مادرم رابطهای عجیب و صمیمی دارم؛ مثل دو دوست یا حتی دو عاشق گاهی با هم بحث میکنیم اما در نهایت خیلی دوستش دارم. وقتی به گذشته نگاه میکنم، متوجه میشوم بعد از ازدواج و مستقل شدن، مادرم را بیشتر شناختم و قدرش را میدانم.»
نجیپ ممیلیفرزند اول خانواده است و طبیعی میداند که بار مسئولیت بیشتری روی دوش او باشد: «همیشه از من انتظار داشتند که کارها را انجام دهم یا مراقب خواهر و برادرانم باشم. البته حالا که بزرگ شدهاند، هرکدام زندگی خودشان را دارند و همه چیز بهتر شده است.»
پدری و تغییرات شخصیتی
وقتی بحث به فرزندش رسید، صریح گفت: «اگر لازم باشد، برای دخترم از همه چیزم میگذرم؛ حتی از آرزوها و نیازهای شخصی خودم. پدرشدن من را به انسان منظمتر و مسئولیتپذیرتری تبدیل کرد. حالا بیشتر فکر میکنم، زود تصمیم نمیگیرم و حتی در رانندگی هم آرامتر شدهام!»
او اضافه کرد: «دخترم باعث شد نگاه من به زندگی و اطرافیانم تغییر کند. نسبت به همه چیز حساستر و دلسوزتر شدم.»
کودکی در محلهای سخت در آدانا
نجیپ ممیلی اهل آدانا است و از کودکی در یکی از محلههای سخت این شهر بزرگ شده: «محله ما خیلی سخت بود اما دوستان خوبی داشتم که همیشه مراقبم بودند. پدرم برای اینکه ما زندگی بهتری داشته باشیم، سالها در خارج از کشور کار کرد و همیشه تلاش کرد چیزی کم نداشته باشیم. پدرم من را به کار کردن و مستقل بودن عادت داد. به لطف او، از دوران نوجوانی شغلهای مختلف را تجربه کردم و همین تجربهها بعدها در بازیگری هم به من کمک کرد.»
عشق به بازیگری و نگاه به آینده
او درباره نقشهای مورد علاقهاش گفت: «برایم همه نقشها جذابیت خاص خودشان را دارند و هرکدام چالشی متفاوت است. البته گاهی به شوخی میگویم اگر پیشنهاد سوپر قهرمان هم بشود، اگر شرایط مالی خوب باشد، بازی میکنم! اما در کل، بهصورت خاص آرزوی بازی در نقش خاصی را ندارم.»
علایق شخصی و نوشتن
نجیپ ممیلی به موسیقی و ساز زدن علاقه دارد: «در خانه کاخُن و پرکاشن دارم و گاهی با دخترم یا دوستانم میزنم.» همچنین به مطالعه و نوشتن علاقهمند است: «چند کتاب را همزمان میخوانم؛ این روزها رمان «دختر سیاه» از برنارد ساون و گاهی هم اشعار اورهان ولی یا آثار صمدالدین علی. همیشه دفترچههایی برای نوشتن افکار و خاطرات در خانه دارم.»
در پایان، او تأکید کرد که پدر بودن و خانواده، مهمترین اولویت زندگیاش است و همین نقشها و تجربیات، او را به انسانی آرامتر و عمیقتر تبدیل کرده است.
این گفتوگو تصویری واقعی از نجیپ ممیلی به مخاطبان ارائه داد؛ مردی خانوادهدوست، صمیمی، اهل گفتگو، و بازیگری که زندگی را با تمام فراز و نشیبهایش پذیرفته و دوست دارد.