ناستاسیا پوپوف، نویسنده و کارگردان این فیلم، آنا باریشنیکف را به عنوان یک طراح مد مشتاق معرفی میکند که در برنامهای با حضور شرکتکنندگانی محروم و مستضعف به ایفای نقش میپردازد.
مارگاریتا (آنا باریشنیکف) چند دقیقه پس از آغاز فیلم میگوید: “من زیبایی و ظرافت خود را به عنوان زباله و گنج دنیای قدیم توصیف میکنم.” او ساعت ۵ مشغول دوشیدن یک گاو است، اما باید ساعت ۵:۱۰ در سالن نمایش رقص باله حاضر باشد.
سبک فیلم به شدت آشفته و بیمعناست. این اولین تجربه ناستاسیا پوپوف به عنوان نویسنده و کارگردان به وضوح مملو از لحنهای متضاد و ایدههای متناقض است. فیلم به اندازه کافی شخصیتپردازی نشده که بتواند شما را مجذوب خود کند.
در ابتدای فیلم “Idiotka”، خود را به عنوان نوع خاصی از محتوای بیروح معرفی میکند. مارگاریتا در همان سکانس اول دیدگاه خود را توضیح میدهد، زیرا در حال فیلمبرداری از یک فیلم ارسالی است تا خود را به یک نمایش واقعی برای طراحان مشتاق محروم معرفی کند.
تاکید بر وضعیت “محروم” بودن شرکتکنندگان وجود دارد. آنها نه تنها باید فرمهای مالیاتی خود را ارائه دهند تا ثابت کنند که به اندازه کافی فقیر هستند، بلکه مجری برنامه، الیور (اوون تیله) و تهیهکننده، نیکول (کامیلا مندز) به طور خاص به دنبال افرادی هستند که میخواهند پرده زندگی خود را کنار بزنند!
خانواده مهاجر یهودی روسی-اوکراینی مارگاریتا شامل مادربزرگ گیتا (گالینا جووویچ)، برادر نرسس (نرسس استاموس) و پدر ساموئل (مارک ایوانیر) از آرزوهای هنری او حمایت میکنند، اما در عین حال نسبت به تبدیل این برنامه به یک مبارزه محتاط هستند. آنها در شرایطی قرار دارند که اجاره نیمسال آپارتمان کوچک و مشترکشان در وست هالیوود عقب افتاده است و نمیتوانند از دریافت جایزه نقدی ۱۰۰ هزار دلاری چشمپوشی کنند. بنابراین، مارگاریتا وارد یک جلسه تست میشود که در آن نیکول و الیور متوجه میشوند که ساموئل تازه از زندان آزاد شده است و میخواهند درباره سلامت روانی او تحقیق کنند.
در طول مصاحبهها، به نمایش گذاشته میشود که مارگاریتا “قربانیتر” از سایر رقبا به نظر میرسد. برای نیکول، همه چیز “عالی” به نظر میرسد. مهم نیست که مارگاریتا و خانوادهاش دردهای شخصی خود را چگونه در معرض عموم قرار میدهند یا اینکه آیا این لحظات بازتابدهنده تجربیات واقعی آنها هستند یا خیر، تنها نکته مهم این است که همه چیز چقدر میتواند برای مخاطبان جذاب باشد.
اما طنز صنعتی “Idiotka” در نیمه دوم فیلم به تدریج برتری خود را از دست میدهد، زیرا تعادل روایی به سمت درام خانوادگی دلگرمکننده تغییر میکند. کنار هم قرار گرفتن این ویژگیها به اندازه شخصیت مارگاریتا ناهماهنگ و تصادفی به نظر میرسد.
پوپوف احساس خوبی نسبت به رابطه گرمی که بین اعضای خانواده، حتی در لحظات درگیری، به وجود میآید دارد و بازیگران حس سرگرمکننده و راحتی را به مخاطب منتقل میکنند. باریشنیکف (مارگاریتا) بین کمدی عجیب و غریب و درام صمیمانه به قدری جابهجا میشود که تقریباً حال و هوای متضادی را در فیلم ایجاد میکند. ایوانیر (ساموئل) عمق احساسی قابل توجهی به آشکارترین نقش دراماتیک داستان میبخشد و به ما اجازه میدهد سنگینی پشیمانیهای او را احساس کنیم و همچنین غرور و خوشحالی واقعیاش را نسبت به دخترش لمس کنیم.
در مجموع، آنها فضایی را ایجاد میکنند که شما میتوانید به آن وارد شوید و فوراً احساس راحتی کنید و به شما اطمینان میدهند که با محبت و مراقبت احاطه خواهید شد، حتی اگر آنها آشفته و ناقص به نظر برسند و یا در نیمی از اوقات با یکدیگر نزاع داشته باشند.
این موضوع در مورد “Idiotka” نیز صدق میکند. این فیلمی است که میداند در تضاد با خود تا چه حد باید نقد فرهنگیاش را بپذیرد، تا چه حد در ساختن دنیای خود اغراق کند و تا چه حد در هر زمانی ایدهآلگرا یا آرمانگرا باشد.
تنها چیزی که واقعاً در آن شکی نیست، این است که این محصول صدایی متمایز و سرشار از پتانسیل است.
عوامل فیلم:
- محل برگزاری: جشنواره فیلم SXSW
- شرکتهای سازنده: Spark Features، H.Wood Media، Gulfstream Pictures، Virgo Films، Honor Role
- بازیگران: آنا باریشنیکف، کامیلا مندز، جولیا فاکس، بنیتو اسکینر، سوئیتی، اوون تیله، گالینا جووویچ، مارک ایوانیر، نرسس استاموس، ایلیا ولوک
- کارگردان و فیلمنامهنویس: ناستاسیا پوپوف
- تهیهکنندگان: تس کوهن، کامیلا مندز، ریچل متیوز، صبا زرهی، نستاسیا پوپوف
- تهیهکنندگان اجرایی: روبینا ریسیتیلو، جاش پیترز، لیزا کلینر شانوف، جان ترزیان، برایان تول، جرمی آلن، اما سیلورز، بیل بیندلی، مایک کارز، دیوید کاپلان، جولیا فاکس، آنا باریشنیکف
- فیلمبردار: کریستن کورل
- طراح تولید: فرانچسکا پالمبو
- طراح صحنه و لباس: ناتاشا سیمچوویتز، سوفی کی
- ویراستاران: تیلور میسون، راب پاگلیا
- موسیقی: یان هالتکوئیست
- انتخاب بازیگران: کیت گلر
- مدت زمان: ۱ ساعت و ۲۲ دقیقه