نامه استاد به شاگرد؛ ۴۸ساعت فرصت داری!

بانی‌فیلم: سابقه بحث و جدل‌های صنفی و غیرصنفی بین فعالان سینما عمری به درازای تاریخ سینما دارد!
جدل‌ها و مناقشه‌های کلامی زمانی شکل و شمایل تهدیدآمیز و مرعوب‌کننده به خود گرفت که پای کارزار سیاست به هنر هفتم باز شد و مرافعه‌های عمدتاً صنفی و شغلی، جایش را به دعواهای جناحی داد و از همان زمان دسته‌بندی «حیدری» و «نعمتی» هم وارد سینما شد!
جدیدترین جدل‌ها مربوط به حسین فرح‌بخش و همایون اسعدیان (استاد و شاگرد سابق و رقیب جناحی و صنفی فعلی)‌ست! (اسعدیان کارش را در سینما با عکاسی فیلم «دبیرستان» به تهیه کنندگی فرحبخش شروع کرد)
این دو که پیش‌تر هم مستقیم از طریق شرکت در برنامه تلویزیونی و غیرمستقیم در طریق فرستادن نامه سرگشاده، یکدیگر را شرمنده مرحمت‌های خود کرده بودند، با انتقادی که از نحوه کمک‌های مالی دولت به خانه‌سینما برای پرداخت به عوامل سینما شد، بازهم روبروی هم قرار گرفتند!
اسعدیان که هیچگاه در بحث و استدلال کردن به نفع خود، اصطلاحاً کم نمی‌آورد، در پاسخ به انتقادات از نحوه ارائه کمک سازمان سینمایی به دست‌اندرکاران سینما، به ایسنا گفته بود: «اساساً دادن عیدی به اعضای خانه سینما رسمی بود که زمان تعطیلی خانه سینما به عنوان یک بودجه ۱۰ میلیاردی در اختیار جامعه صنفی تهیه کنندگان و شورای ساماندهی صنوف قرار دادند که کارت‌های ۷۰۰ هزار تومانی عیدی در خیابان ایرانشهر می‌دادند و آن بلوا به پا شد. آخر هم حدود ۴ میلیارد تومان توزیع و مابقی آن معلوم نبود چه شد!!»
طرح مفقود شدن شش میلیارد تومان ادعایی اسعدیان که به نظر می‌رسد حالا در جامه رییس هیات مدیره خانه سینما، پشتوانه‌هایی هم داشته باشد، خشم استاد سابقش فرحبخش را برانگیخت تا او با نوشتن نامه سرگشاده‌ای ضمن بیان گوشه‌هایی از تاریخ و پیشنه سینمایی اسعدیان، به شاگرد سابقش التیماتومی ۴۸ ساعته بدهد تا ادعای گم شدن شش میلیارد تومان را به اثبات برساند وگرنه ناچار به اقامه دعوی در محاکم قضایی علیه شاگرد سابق خود می‌شود!
بانی‌فیلم ضمن رعایت اصل بی‌طرفی آمادگی دارد آمادگی دارد تا دیدگاه‌های موافقان و مخالفان هر دو جناح سینمایی را منتشر کند.

متن کامل نامه حسین فرحبخش به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم

آقای همایون اسعدیان
خود شما بهتر از هر کس می دانید که از سال ۱۳۶۵ تا روزی که فیلم اول خود را کارگردانی کردید مراحل مختلف سینما و فیلمسازی را نزد من آموختید اما امروز بسیار متاسفم و نزد خداوند متعال استغفار می کنم که هر چقدر در آموزش سینما به شما موفق بودم اما نتوانستم معرفت و اخلاق انسانی و اسلامی را به شما بیاموزم و جنابعالی هر چند سینما را از من آموختید اما در اخلاق (یا در واقع بی اخلاقی) شاگرد خلف تفاله های بازمانده از مدیریت منحط دهه شصت شدید که با جاه طلبی، بی تدبیری و دیکتاتوری برای نظام اسلامی هزینه تراشیدند.
من، چون شما و شخصیت تان را به خوبی می شناسم برایم عجیب نیست بعد از غصب کرسی ریاست هیات مدیره خانه سینما، که قطعا لیاقتش را ندارید، جو گیر شده، سرتان گیج برود و در کارهایی دخالت کنید که در قد و قواره تان نیست و حرف هایی بزنید که بزرگ تر از دهان تان است. کاری به این هم ندارم که در این دوران بی کسی شما با دخالت مدیران دولتی در ارشاد و بازماندهای مدیریت سینما در دهه شصت به این سمت رسیدید و الان هم به رغم هشدارها و با توجه به پایان دوره مسئولیت تان به شکل غیر قانونی بر این مسند نشسته اید، فقط به شما توصیه می کنم قبل از زدن هر حرفی به چهره خود در آینه نگاه کنید تا چیزهایی نگویید که به قیافه تان نمی آید. مثل همین فقره افاضات اخیرتان درباره عیدی چند سال پیش ریاست جمهوری به هنرمندان که درباره اش راست و دروغ را به هم بافته اید تا ناتوانی خود در ارائه خدمت به اهالی سینما را پنهان کنید.

آقای اسعدیان
شما اگر آلزایمر گرفته اید اما همه خوب یادشان هست این پول یا در واقع عیدی (یک سال سیصد هزار تومان و یک سال ششصد هزار تومان) در دورانی که خانه سینما به علت بی کفایتی امثال شما بسته شده بود و کسی نبود نگران معیشت اهالی سینما باشد، با همت و پیگیری جامعه صنفی تهیه کنندگان و توسط نمایندگان دفتر رییس جمهور محترم وقت، با ارائه کارت ملی و ثبت کدهای ملی به اعضای خانه سینما پرداخت شده و دیناری از آن در اختیار جامعه صنفی تهیه کنندگان قرار نگرفت که بخواهد در تقسیم آن دخالت کند. غیر از این هم در چند نوبت به مناسبت هایی بن کالا به اعضای خانه سینما داده شد که باز هم مسئول تقسیم آن نمایندگان دفتر ریاست جمهوری بودند و به علت تعطیلی خانه سینما، جامعه صنفی تهیه کنندگان فقط زحمت پیگیری و اقناع مسئولین برای تخصیص این کمک ها را به عهده داشت که اسناد همه این موارد، حتی نام و امضای دوستان سرشناس شما که از دریافت همین مبالغ اندک عیدی هم نگذشتند، موجود است. حالا شما چه کاره ای که بگویی پرداخت عیدی در شان اهالی سینما هست یا نه؟ اگر خودت عرضه نداری برای اعضای خانه سینما قدمی برداری با دروغ و فرافکنی اجر گذشتگان را ضایع نکن و مودب باش…

اسعدیان
تو با حداقل رای و اصطلاحا نمره ناپلئونی و تک ماده خودت را چپاندی در شورای مرکزی کانون کارگردانان و بعد با حمایت برخی فتنه گران باقی مانده از دوران مسئولین خائن سینمایی دهه شصت به آرزویت، که ریاست هیات مدیره خانه سینما بود، رسیدی. خب همین برایت کافی است دیگر… حد و اندازه خودت را اشتباه نگیر، چرا که هر کس نداند من که خوب می دانم قد و قواره ات چقدر است و اندازه این حرف ها نیستی. خودت هم خوب می دانی در سینما خوشنام نیستی و اکثریت صنوف با حضور تو در هیات مدیره مخالف هستند اما برای حفظ اتحاد در خانه سینما سکوت کرده اند، آنوقت تو دور بر می داری و لات کوچه خلوت می شوی…
آخر تو از جان این سینما و اهالی آن چه می خواهی که اینجور تخم نفاق می پاشی و کمر به نابودی صنوف بسته ای؟… از تولید تا اکران و انتخاب فیلم برای جشنواره فجر و حتی اداره سالن های سینما برای خودت ناشیانه تز می دهی و اظهار فضل می کنی. عزیز من تو در حرفه خودت هنوز ناپخته ای و نسیه کارگردانی، بعد در هر تخصصی سرک می کشی و گمان می کنی علامه دهری؟ نه عزیز من هنوز بزرگ ترین موفقیت زندگی تو ساختن فیلم “نیش” است و سطح سلیقه و پسند خودت از سینما “ده رقمی”، پس در قواره خودت باش و پیش بزرگان پایت را دراز نکن.

اسعدیان
به خودت بیا و حواست را جمع کن… این توصیه استادی است به شاگرد ناخلفش و امیدوارم به آن عمل کنی…
سخن آخر هم اینکه اگر ظرف مدت چهل و هشت ساعت نتوانی حرف هایت درباره مبلغ ادعایی را اثبات کنی جامعه صنفی تهیه کنندگان به عنوان تنها نهاد صنفی قانونی و دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراجع قضایی علیه تو اقامه دعوی و طرح شکایت خواهد کرد تا سیه روی شود هر که در او غش باشد.

استاد سابق تو
محمد حسین فرح بخش