فیلم «نمایش بخشش» به کارگردانی و نویسندگی تیتوس کاپهار، فیلمی تامل برانگیز با بازی آندره هولاند، جان ارل جکس، آندرا دی، اونجانو الیس – تیلور و یان فورمن است. فیلم کاپهار که در پس زمینه ای از مبارزات خانوادگی و شیاطین درونی قرار دارد، پیچیدگی های بخشش، پاسخگویی و انعطاف پذیری روح انسان را به تصویر می کشد.
تارل رودین (هولاند)، پدر و شوهری دوست داشتنی، به همراه همسرش عایشه (دی)، خواننده – ترانه سرا، و پسرشان جرمین در حومه شهر زندگی می کنند. تارل که به خاطر کارهای شخصی و فراموش نشدنی اش در صحنه هنر آمریکا مشهور است، روزهای خود را به استودیوی هنری اش اختصاص می دهد و از نقاشی برای تبدیل کابوس هایش به هنر استفاده می کند. علاقه او به هنر، همراه با حمایت خانواده اش و اخلاق کاری سخت کوشانه اش، به وی کمک کرده تا گذشته زشت خود را پشت‌سرگذاشته و محفوظ نگه‌دارد. او قصد دارد از مادرش جویس (الیس – تیلور) مراقبت کند و می خواهد او را از محله ای که در آن زندگی می کند بیرون ببرد، اما وی نگران است، چون می خواهد نزدیک کلیسایش بماند. این تنها یک جابه‌جایی موقتی است؛ او امیدوار است که جویس بتواند در حالی که با خاطرات قدیمی دست و پنجه نرم می کند، از وی حمایت کند.
وقتی پدر سوء استفاده‌گرش، لارون (جکس) با ترک مواد مخدر و الکل با درخواست یک شروع دوباره وارد زندگی‌اش می شود، زندگی او رسما از هم می پاشد. تارل هیچ کدام از این ها را نخواسته بود. جویس برای به دست آوردن سلامتی اش دنبال او رفت تا برای این تجدید دیدار برنامه ریزی کند به این امید که خانواده اش را دوباره دور هم جمع کند. حال، تارل باید احساسات خود را مدیریت کند، در شرایطی که پدر آزار‌گر‌ش به زندگی او بازگشته، و در تلاش برای اصلاح گذشته می‌خواهد آسیب های قبل را التیام بخشد.
در مورد سطح انکار که در میان ریش سفیدان جامعه سیاه پوستان وجود دارد باید چیزی گفته شود. جویس با مسائل پنهانی سر و کار دارد و آن ها را انکار می کند و لارون به شیوه‌ای متفاوت گذشته‌اش را توجیح و تفسیر می‌کند. تارل چگونه می تواند در برخورد با افرادی که حتی نمی توانند صادق باشند، به آن ها نزدیک شود؟
به مردان سیاه پوست آموزش داده می شود که از دردهایشان بدون نمایان کردن احساسات، عبور کنند. تیتوس این مسئله را به نمایش می گذارد تا نشان دهد چگونه چرخه های سو استفاده گری تداوم می‌یابد و چگونه قدرت توقف آن دست‌یافتنی‌ست. از تارل بخاطر عدم برافروختگی و تکیه‌برخویش قدردانی می‌شود. اما وقتی احساساتش را نشان می دهد، تمام کارهایی را که به عنوان یک پسر جوان اجازه انجامشان را نداشت، انجام خواهد داد.
«نمایش بخشش»، خود را با یک موسیقی روح بخش و تامل برانگیز از ژریک بیشاف متمایز می کند و موسیقی روز، بازتاب جهت گیری متفاوت کاپهار است. این انتخاب هنری به همراه اجرای بازیگران مستعد، پازل را تکمیل می کند. هولاند، الیس – تیلور و دی امروزه به عنوان برخی از بهترین بازیگران صنعت سینما شناخته می شوند. بازی آن ها در فیلم هم قدرتمند است و هم از نظر احساسی، تاثیر زیادی در کل فیلم دارد.
این مسائل در روایت کاپهار نهفته است. مخاطب لحظات آسیب‌زای زیادی را پشت سر می گذارد و سپس از او خواسته می شود که به این تجربه خوشبین باشد، چون ممکن است برای برخی موثر باشد و برای برخی دیگر نه؛ به وضوح، انتخاب ساده ای نیست. شاید اگر سبک او بیشتر متعادل می شد، برای من جواب می داد، اما اینطور نیست. این یک کشمکش پیوسته است.
آیا کسانی که مرتکب تخلفات خشن شده‌اند ظرفیتِ خوبی، دارند؟ البته، اما گذشته‌ی آن ها را پاک نمی کند، زیرا در نقطه‌ای پاسخگویییا مواجهه با عواقب ضروری‌ست. با این حال، برای یافتن بخشش در درونِ خود نیازی به تایید دیگران ندارید.
پیدا کردن چیزی مثل هنر یا باورها که به روند درمان کمک کند، مشکل است، اما این تمام ماجرا نیست. شما باید این کار را انجام دهید. دادن این لطف در حق خودتان بسیار قدرتمند است زیرا اگر این لطف نباشد، درد به دیگر جنبه های زندگی شما نفوذ خواهد کرد و این چرخه ادامه خواهد یافت. ما باید تلاش کنیم تا متفاوت از کسانی باشیم که قبل از ما زیسته‌اند.
عنوان: نمایش بخشش (Exhibiting Forgiveness)
جشنواره: سان‌دنس (مسابقه نمایشی ایالات متحده)
کارگردان و فیلمنامه نویس: تیتوس کافر
بازیگران: آندره هالند، جان ارل جلکز، آندرا دی، آنجانو الیس-تیلور
مدت زمان: ۱ ساعت و ۵۷ دقیقه
